tag:blogger.com,1999:blog-868023678079196190.post3717985370869008845..comments2023-03-24T12:04:27.231+02:00Comments on ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ: ΣΩΠΑ, ΟΠΟΥ ΝΑ 'ΝΑΙ........flashhttp://www.blogger.com/profile/16651152458427452734noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-868023678079196190.post-80856650452396943892008-11-20T17:50:00.000+02:002008-11-20T17:50:00.000+02:00Kαλησπέρα Κωνσταντίνε!Σε ευχαριστώ που μου το λες,...Kαλησπέρα Κωνσταντίνε!<BR/>Σε ευχαριστώ που μου το λες, χαίρομαι πολύ που χάρηκες την ανακάλυψη!<BR/>Το ένα ποστ έφερε το άλλο... και όλα ξεκίνησαν από ένα φεγγάρι!... να δούμε τι θα μας φέρει το επόμενο... φεγγάρι!!flashhttps://www.blogger.com/profile/16651152458427452734noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-868023678079196190.post-83198652309498808792008-11-19T19:12:00.000+02:002008-11-19T19:12:00.000+02:00Έκανες πού καλά που ανέβασες αυτές τις αναρτήσεις....Έκανες πού καλά που ανέβασες αυτές τις αναρτήσεις.<BR/>Προσωπικά δεν τον είχα διαβάσει ποτέ.<BR/>Και,μόλις τώρα συνειδητοποιώ τι σημαίνει να μιλά ο θεός μέσα από σένα και το αποτέλεσμα να μυρίζει τόσο έντονα άρωμα Ελλάδας.<BR/><BR/>Καλό βράδυΚωνσταντίνος Κόλιοςhttps://www.blogger.com/profile/00790743281872317343noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-868023678079196190.post-52672649247355436092008-11-18T13:06:00.000+02:002008-11-18T13:06:00.000+02:00@anastasiaΓειά σου Αναστασία, καλώς όρισες!Πραγματ...@anastasia<BR/><BR/>Γειά σου Αναστασία, καλώς όρισες!<BR/>Πραγματικά σε πιάνει ρίγος διαβάζωντας αυτούς τους στίχους, τόσο απόλυτη και ευθής απόδοση του τίτλου τους, που και ρίγος νιώθεις και δέος, και ευγνωμοσύνη για αυτό που διαβάζεις.<BR/><BR/>Καλό μεσημέρι!<BR/><BR/>Υ.Γ.Για κάποιο λόγο δεν βλέπω το προφίλ σου. Ίσως πρέπει να το ρυθμίσεις.flashhttps://www.blogger.com/profile/16651152458427452734noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-868023678079196190.post-51786967230915575462008-11-18T12:48:00.000+02:002008-11-18T12:48:00.000+02:00@σκορπιεσ σκεψειςΚαλημέρα Δημήτρη,χαίρομαι που το ...@σκορπιεσ σκεψεις<BR/><BR/>Καλημέρα Δημήτρη,<BR/>χαίρομαι που το ποστ σου έφερε στο νου ωραίες αναμνήσεις. Καταλαβαίνω πολύ καλά πως ένιωθες και πως μπορεί να νιώθεις και σήμερα και ειλικρινά σέβομαι την εμπειρία σου.<BR/><BR/>Θα σου πω και την δική μου.<BR/>Όταν ήμουν στο Γυμνάσιο -στα 13-14(δεκαετία 90)- είχα μια συμμαθήτρια που ήταν στην αριστερή νεολαία -με γονείς στο κόμμα κτλ- και έφερε μια μέρα εισητήρια για μια από αυτές τις συναυλίες που πρέπει να γίνονται ακόμα. Αγαπημένοι τραγουδιστές συμμετείχαν... είπαμε με κάποιους φίλους να πάμε. Φυσικά κάποιοι γονείς δέχτηκαν να μας συνοδεύσουν, νομίζω περισσότερο γιατί δεν ήθελαν να μας αρνηθούν. Δεν θυμάμαι να άκουσα μουσική ούτε να είδα μουσικούς... και έχω βρεθεί σε ροκ συναυλίες πολλές φορές από τότε... καταλαβαίνω βέβαια την φύση εκείνης της συναυλίας, αλλά εγώ δεν είχα ξεκινήσει να πάω σε συγκέντρωση...<BR/>τέλοσπάντων, αυτά στα λέω για να καταλάβεις πως βίωσα εγώ το αντίστοιχο, σε μια άλλη εποχή... ας μην το αναλύσω περισσότερο, από εκείνη την μέρα μου έμεινε το παγωτό που φάγαμε μετά...<BR/><BR/>Τα κομμάτια αυτά είναι καταπληκτικά και το είδος αυτό λείπει από την σημερινή παραγωγή, τόσο όσο λείπουν και τα ιδανικά τα οποία εξέφραζε από την σημερινή κοινωνία.<BR/><BR/>Είχα ένα φίλο που κάθε φορά που ήθελε να πάρει θάρρος έβαζε να ακούσει μέταλ μουσική και μετά πήγαινε να ζητήσει το αυτοκίνητο από τον πατέρα του, ραντεβού από κοπέλα κτλ... Νομίζω κάτι τέτοιο έκαναν αυτά τα κομμάτια και σε μένα, για αυτό είχαν φτιαχτεί άλλωστε, για να εμψυχώνουν, και αν συνεχίζω να τα ακούω είναι γιατί τα αγάπησα, γιατί είναι σπουδαία τραγούδια, σπουδαίων δημιουργών.flashhttps://www.blogger.com/profile/16651152458427452734noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-868023678079196190.post-23302401031437022542008-11-18T12:13:00.000+02:002008-11-18T12:13:00.000+02:00Τι να πει κανείς όταν μιλούν οι στίχοι αυτοί.Μόνο ...Τι να πει κανείς όταν μιλούν οι στίχοι αυτοί.<BR/>Μόνο σιωπή μου μιλά και αυτό το ρίγος που με διαπερνά. <BR/><BR/><BR/>" Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,<BR/>σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,<BR/>σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ' αμπέλια του,<BR/>σφίγγει τα δόντια. ..."Unknownhttps://www.blogger.com/profile/10510306807031152743noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-868023678079196190.post-59828826894320649022008-11-17T13:58:00.000+02:002008-11-17T13:58:00.000+02:00Ήμουνα 10 ετών παιδάκι σαν τ'άκουσα για πρώτη φορά...Ήμουνα 10 ετών παιδάκι σαν τ'άκουσα για πρώτη φορά,αυτά τα τραγούδια , στα πραγματικά φεστιβάλ του ΚΚΕ που τότε γινόταν!Ένιωσα κάτι δυνατό , εκείνο τον καιρό.Οι φίλοι μου οι παιδικοί μου λέγαν 'πάμε να φύγουμε.Θα έρθει η αστυνομία !' εγώ εκεί! ως που ερχότανε το βράδυ !Έτσι και τώρα. Σαν τ'ακούω , ανατριχιάζω και μού'ρχονται στο νου ,εκείνες οι ωραίες εποχές ! Να είσαι καλά , που μου τις θύμισες ξανά !ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣhttps://www.blogger.com/profile/14226013604350946681noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-868023678079196190.post-83786943340384236732008-11-17T12:58:00.000+02:002008-11-17T12:58:00.000+02:00Kαλημέρα jacki μου!Αυτά τα κομμάτια που λες αγωνισ...Kαλημέρα jacki μου!<BR/><BR/>Αυτά τα κομμάτια που λες αγωνιστικά, θυμάμαι να τα ακούω από πολύ μικρή και να με ανατριχιάζουνε. Και δεν έφταιγε το περιβάλλον που μεγάλωσα... καμία σχέση μπορώ να σου πω!<BR/><BR/>Το 'αχ χελιδόνι μου' είναι το πιο ήπιο από αυτά... μπορεί να θεωρηθεί και να αφιερωθεί ακόμα ως ερωτικό, τόσο τρυφερό που είναι...<BR/><BR/>Φιλιά!flashhttps://www.blogger.com/profile/16651152458427452734noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-868023678079196190.post-60583104484935682992008-11-17T12:19:00.000+02:002008-11-17T12:19:00.000+02:00Άκου... σημαίνουν οι καμπάνες.. Άκουσα χθες κάποια...Άκου... σημαίνουν οι καμπάνες.. Άκουσα χθες κάποια κομμάτια αγωνιστηκά.. Όμορφα ήτανε.<BR/>Καλημέρα.jackihttps://www.blogger.com/profile/11736667115375548306noreply@blogger.com