Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Ο ΠΛΑΝΟΔΙΟΣ ΜΙΚΡΟΠΩΛΗΤΗΣ



Ο πλανόδιος μικροπωλητής έμεινε να τους κοιτάζει καθώς εκείνοι απομακρύνονταν, αποσπώντας όλα τα βλέμματα στο πέρασμά τους, χαμένοι στο αγκάλιασμά τους, ώσπου έστριψαν στην γωνία. Έτσι αποσβολωμένος τους κοιτούσε από την στιγμή που τους έπιασε με τη άκρη του ματιού του να μπαίνουν στην πλατεία που εκείνος έστηνε από τις αρχές του περασμένου μήνα τα Σάββατα και τις Κυριακές τον πάγκο του και αράδιαζε την πραμάτεια του, διάφορα κοσμήματα ευτελούς αξίας και αισθητικής και πολύχρωμες εσάρπες και φουλάρια που έπαιρνε από κάτι Ινδούς στο κέντρο. Ανάμεσά τους μπορούσες να βρεις και όμορφα κομμάτια, που δεν ήταν βέβαια μεταξωτά αλλά μπορούσαν να περάσουν για τέτοια αν κάποια κυρία φρόντιζε την επιλογή των χρωμάτων και τα συνδίαζε ως μέρος ενός αρμονικού συνόλου. Σε ξεγελούσε βέβαια, ως ένα βαθμό εκείνος ο αέρας Ανατολής που απέπνεε εκείνη η γωνιά της πλατείας με τα τόσα χρώματα, τα θαμπά φώτα και τα άφθονα αρωματικά στικς που ήταν επίσης αραδιασμένα, μέσα στα πολύχρωμα κουτάκια τους, πάνω στον πάγκο του μικροπωλητή ή έκαιγαν ανάμεσα στα υφάσματα, τα βραχιόλια και τις ζώνες, σκορπώντας μυρωδιές μπαχαρικών και ξύλου.
Τις ζώνες, καθώς και λίγες ψευτοασημένιες ταμπακιέρες και αναπτήρες που είχε τοποθετήσει στην άλλη άκρη του πάγκου, πλάι στα κοσμήματα, τις είχε εντάξει τελευταία στην μικρή επιχείρησή του, ώστε αυτή να αφορά και τον έττερο πληθυσμό των ζευγαριών που σεργιάνιζαν χαλαροί, πιασμένοι χέρι-χέρι την πλατεία. Αλλά η τελευταία του αυτή επέκταση δεν είχε σπουδαία επιτυχία σε αυτό το πόστο - για να πει την αλήθεια. Ποιος νοιαζόταν για χρηστικές αγορές κατά την διαρκεια μιας ρομαντικής βόλτας; Ίσως έπρεπε να ψάξει για κάτι παράξενο, που να τραβάει την προσοχή, κάποιο κόλπο να τραβήξει και τα πιτσιρίκια - γιατί είχε πολλά σε αυτήν την πλατεία, και μάλιστα τα έβλεπες να περνάνε πάνω κάτω μιλώντας και γελώντας δυνατά ως αργά τις νύχτες του Σαββάτου.
Αυτά σκεφτόταν ο πλανόδιος μικροπωλητής, με αυτήν ή με άλλη σειρά, όταν τους είδε να ξεπροβάλλουν στην είσοδο της πλατείας. Εκείνη είχε τυλιγμένο το χέρι της γύρω από την μέση του και ολόκληρη είχε κρυφτεί στην δική του αγκαλιά. Με τα βήματά τους εναρμονισμένα, είχαν γίνει ένα, τυλιγμένοι και οι δυο σε μια κοινή αύρα, μιαν αύρα - πηγή φωτός. Έλαμπαν, λες και όλα τα άστρα του ουρανού τους είχαν δανίσει το φως τους για εκείνη τη νύχτα, θέλοντας να εκδικηθούν την φωταγωγημένη πόλη. Ο πλανόδιος μικροπωλητής δεν έβλεπε πια τίποτα πιο φωτεινό από αυτό το σφιχταγκαλιασμένο ζευγάρι κορμιά. Ήταν ντυμένοι απλά. Φορούσαν jeans και οι δυο. Εκείνος ένα πουκάμισο και εκείνη ένα λεπτό μπλουζάκι, χάρη στη γλυκιά βραδιά. Μα ακόμα και αν η νύχτα ήταν κρύα, σε αυτούς θα αρκούσαν αυτά. Μπορούσε να το δει αυτό. Διέκρινε την ζεστασιά, τη θερμότητα που εξέπεμπαν, ένιωθε πως τίποτα στο εξωτερικό περιβάλλον δεν μπορούσε να τους επηρεάσει ουσιαστικά. Ήταν ερωτευμένοι, ήταν άτρωτοι.
Ο πλανόδιος μικροπωλητής συνήθιζε να καρφώνει το βλέμμα του στην είσοδο της πλατείας όταν δεν είχε δουλειά και να παρατηρεί όσους την διέσχιζαν. Προσπαθούσε να μαντέψει από που έρχονταν, πού πήγαιναν, αν θα πέρναγαν από τον πάγκο του και τί θα κοίταζαν. Και τώρα είχε δει αυτούς τους δυο. Τους παρατηρούσε που περπατούσαν σε έναν αργό ρυθμό. Πόση ομορφιά! Ο καθένας μόνος του δεν είχε τίποτα ξεχωριστό, όμως και οι δυο μαζί έφτιαχναν μια εικόνα πανέμορφη, που μόλις την αντίκριζες σου ζέσταινε την καρδιά. Μα από που να έρχονταν αυτοί οι δυο;
Ο θαυμασμός του, σα να τους μαγνήτισε, άφησαν πίσω τις βιτρίνες στην ηλεκτρική τους σκοτεινιά και πέρασαν στην απέναντι πλευρά, πλησιάζοντας το άπλετο φως τους όλο και πιο κοντά στον πάγκο και την καρδιά του μικροπωλητή. Τα μάτια τους έτρεξαν αμέσως στα χρωματιστά υφάσματα. Ο έρωτας τους, η αγάπη τους, ήταν απτή, έτσι να έκανε ο φτωχός μικροπωλητής και την άγγιζε. Διάλεξαν ένα ροζ πακετάκι με αρωματικά στικ, ο άντρας το πλήρωσε και το έβαλε στην πίσω τσέπη του παντελονιού του. Ο μικροπωλητής πήρε τα χρήματα, παρατήρησε τα δάχτυλα της κοπέλας, διάλεξε γρήγορα γρήγορα ένα δαχτυλιδάκι που πίστευε πως θα της ταίριαζε και το έτεινε προς το μέρος της, με σκοπό να της το χαρίσει. Ο άντρας το πήρε στο χέρι του και το φόρεσε στο μεσαίο δάχτυλο της αγαπημένης του. Εκείνο πήρε φως από το λευκό του δέρματος της. Ήταν ένα λεπτό δαχτυλιδάκι με μια μικρή, σκοτεινή πέτρα, στο χρώμα των ματιών της. Ένα απλό δαχτυλιδάκι που εκείνη την στιγμή απολάμβανε τον απόλυτο θαυμασμό και των τριών. Ποτέ δεν φανταζόταν ο πλανόδιος μικροπωλητής πως ένα από τα κοσμήματα που είχε στον πάγκο του θα μπορούσε να δείξει τόσο όμορφο.
Λίγα βήματα είχαν κάνει όταν ο μικροπωλητής κατάφερε να συνέλθει κάπως από όλη αυτήν την ενέργεια με την οποία είχε μόλις έρθει σε επαφή, ίσως για πρώτη φορά στην πολύπειρη ζωή του, και αντιλήφθηκε πως στα χέρια του κρατούσε ένα χαρτονόμισμα, αρκετές φορές την αξία του δαχτυλιδιού. Πλησιάζοντας τους, είπε όσο πιο χαμηλόφωνα ήταν δυνατό να τον ακούσουν: ''Κύριε, δεν κοστίζει τόσο αυτό που σας έδωσα''. ''Τόσο κοστίζει αυτό που πήρα. Ευχαριστώ. Καλή σας νύχτα''. ''Εγώ ευχαριστώ'' ψέλλισε, αδύναμος να πάρει τα μάτια του από πάνω τους.
Ο μικροπωλητής γύρισε στον πάγκο του και συνέχισε να τους κοιτά μέχρι που εκείνοι χάθηκαν. Άρχισε να μαζεύει μηχανικά τα φουλάρια, τα κοσμήματα, τις ζώνες... Πόσο ήθελε να το ξαναζήσει αυτό, να τύχει να περάσουν και άλλα ζευγάρια σαν αυτό από τον πάγκο του... Πώς; Για τα λεφτά; Ποιος τα λογάριαζε αυτά; Ίσως την επόμενη φορά να καταφέρει να εξηγήσει αυτό που ένιωσε να αλλάζει μέσα του.

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

ΜΗ Μ' ΑΦΗΝΕΙΣ







Μη μ'αφήνεις.



Μη μ'αφήνεις. Κράτα με.

Σ'αγαπώ

όπως το φεγγάρι αγαπάει τη Γη.

Μη μ'αφήνεις. Κράτα με,

στην τροχιά σου.

Θα γίνω φως να ονειρευτείς.



Μη μ'αφήνεις.



Μη μ'αφήνεις. Κράτα με.

Σ'αγαπώ

όπως αγαπάει τον πιστό η προσευχή.

Μη μ'αφήνεις. Κράτα με,

μες την καρδιά σου.

Θα γίνω ελπίδα να πιαστείς.



Μη μ'αφήνεις.



Μη μ'αφήνεις. Κράτα με.

Σ'αγαπώ

όπως αγαπάει το χώμα η βροχή

Μη μ'αφήνεις. Κράτα με,

στην αγκαλιά σου.

Θα γίνω πνοή

Να ξαναγεννηθείς



Μη μ'αφήνεις. Κράτα με.


Μη μ'αφήνεις


Μη μ'αφήνεις


Μη μ'αφήνεις






NE ME QUITTE PAS








Μία συγλονιστική ερμηνεία του Jacques Brel, και μάλιστα με την ελληνική μετάφραση, θα βρεις εδώ.

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

THE POWER OF LOVE




Κάποτε,
όταν θα έχουμε δαμάσει
τους ανέμους, τα κύματα, τα ρεύματα και τη βαρύτητα,
θα δαμάσουμε,
για χάρη του Θεού,
την ενέργεια της αγάπης.

Και τότε,
για δεύτερη φορά στην ιστορία του κόσμου,
θα έχουμε ανακαλύψει τη φωτιά.




Πιερ Τεγιάρ ντε Σαρντέν (1881-1955)

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

ΘΕΛΕΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ Η ΖΩΗ



ΤΟ ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ - ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ (1987)

Κορμί παγωμένο βρίσκεται εδώ
μυαλό μεθυσμένο από τον πόνο αυτό
είμαι άρρωστος και είναι πια αργά
δεν ξερώ αν μπορώ να τραγουδήσω το τραγούδι
έπινα όλη νύχτα γιατρέ μην μου φωνάζεις
δείξε λίγη συμπάθεια στον ασθενή σου

Δώσε μου το παυσίπονο μου τώρα
γιατρέ μου το μωρό μου έχει φύγει, έχει φύγει
δεν ξερώ τι να κάνω πές μου τι πρέπει πές μου
και πώς να διώξω αυτό τον πόνο μακριά
Σιγά , σιγά , σιγά , σιγά , ααά...

Πές μου ποιος είμαι τι κάνω εδώ
άνθρωποι γύρω κοιτάν τον τρελό
φτιάξε μου το φάρμακο μου τώρα
πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει ο πόνος
θέλω το μωρό μου , δεν πρέπει να τη χάσω
ακούω τη φωνή της να αντηχεί

Τίποτα δεν κάνω που να αξίζει
τίποτα δεν βρίσκεται να μ’ αρέσει
θα τα τινάξω όλα μετά θα δώσω τέρμα
θεέ μου είναι η τελευταία της φορά , ποτέ πια
Σιγά , σιγά , σιγά , σιγά , ααά...


Αυτό το... flash μου ήρθε στην προσπάθειά μου να απαντήσω σε σχόλιο αγαπημένου blogger :)
Αν κάνω ένα... flashback θα με δω στο παιδικό μου δωμάτιο να χοροπηδάω μέχρι το ταβάνι και να εκτοξεύομαι από την μια άκρη ως την άλλη... τότε που ανακάλυπτα το ελληνικό rock... μετά καθόμουνα ωραία ωραία και έκανα τα μαθήματά μου :)
Τώρα πια δεν αρκεί να βάλω τέρμα την μουσική για να λυθούν όλα μου τα προβλήματα... τότε αρκούσε...

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

ΣΤΟ ΑΚΡΟΤΑΙΝΑΡΟ



Επιστροφή

-Πού πήγες σαν έφυγες από εδώ;
Ποιον τόπο βρήκες να σταθείς;
Ποιο κομμάτι ουρανού όπως είσαι σε δέχτηκε;
Ποια γωνιά της γης σε χώρεσε
και ποιού ήλιου φως σε έλουσε;

-Πήγα στο Ταίναρο. Έχεις βρεθεί ποτέ εκει;
Τίποτα σπουδαίο, αν ρωτήσεις, θα σου πουν
κάτι χαλάσματα ενός αρχαίου ναού
του θυμωμένου με τον Οδυσσέα θεού
και μια πύλη ενός κόσμου αλλονού

(Ένας μύθος την τοποθετεί
στα βάθη της θαλάσσης
χαμένη σε ένα μπλε που μάλλον με μαύρο μοιάζει
κρυμμένη από θεού και ανθρώπου φως)

Την γύρεψα, να μου φανερωθεί
και αντίκρισα τον θάνατο και την ζωή
και όλη την δύναμη που πάλεται εντός μου.

Πήγα στο Ταίναρο λοιπόν
και στάθηκα στην άκρη του κόσμου
και στάθηκα στην κόψη του χρόνου

Δεν ξέρω για πόσο στάθηκα εκεί
χαμένη στην άχρονη στιγμή
καλπάζοντας το βλέμμα μου στα κύματα
καλπάζοντας ο άνεμος στο δέρμα μου
καλπάζοντας το αιμα στην καρδιά μου

Δεν ξέρω για πόσο στάθηκα εκεί
αιωρούμενη ανάμεσα σε ήλιο και πέτρα
εισπνέοντας ανέμους παντοτινούς ταξιδευτές
εισπνέοντας αχόρταγα αλμύρα
ασθμαίνοντας την αγωνία των αιώνων

Δεν ξέρω για πόσο στάθηκα εκεί.
Θυμάμαι πως για μια στιγμή
ένιωσα ένα έντονο, απόκοσμο βλέμμα σου
βυθισμένο στα μαλλιά μου.
Έκλεισα τα μάτια,
όλες οι αισθήσεις μου χάθηκαν
και έμεινε μόνο το άγγιγμα από την ματιά σου
να μου θυμίζει οτι ζω.
Τότε έστριψα το σώμα μου και άρχισα να περπατώ.

Μα αλήθεια, πες μου, έλειψα καιρό;
Ο τόπος εκείνος σου έμοιαζε
ήταν η αλήθεια και το φώς.
Μα αλήθεια, πες μου, έλειψα καιρό;
Ο τόπος εκείνος έμοιαζε
να είναι μήτρα και απαρχή.
Τώρα είμαι και πάλι εδώ.



Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ




Χρυσά Μετάλλια

1.Ταϊγανίδης Χαράλαμπος (S 13-Κολύμβηση)

100μ Ύπτιο (Παγκόσμιο Ρεκόρ – 59.85)
100μ Ελεύθερο (Παγκόσμιο Ρεκόρ – 53.37)


2.Καπελάκης Γεώργιος (S2-Κολύμβηση)

50μ Ελεύθερο – 1:04.85


3.Σταθελάκος Πασχάλης (F40-Στίβος)

Σφαιροβολία (Παγκόσμιο Ρεκόρ – 11.75)


4.Ταμπαξής Χρήστος (S1-Κολύμβηση)

50 μ Ύπτιο – 1:23.15


ΣΥΝΟΛΟ: 5 ΧΡΥΣΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ



Αργυρά Μετάλλια

1.Ταϊγανίδης Χαράλαμπος (S 13-Κολύμβηση)

50μ Ελεύθερο – 24.19
100μ Πεταλούδα – 59.24
200μ Μεικτή Ατομική – 2:16.95


2.Καπελάκης Γεώργιος (S2-Κολύμβηση)

100μ Ελεύθερο – 2:23.63


3.Κατσαρός Ανδρέας (S1-Κολύμβηση)

50μ Ύπτιο – 1:44.53


4.Πολυχρονίδης Γρηγόρης (BC3-Ατομικό - Μπότσια)


5.Μάμαλος Παύλος

Άρση Βαρών σε Πάγκο, κατηγορία των 82,5 κιλών – 225 κιλά


6.Καραγιάννη Ανθή (F13-Στίβος)

Άλμα εις μήκος - 5.63m


7.Δήμογλου Αλεξάνδρα (T13-Στίβος)

400μ Γυναικών – 56.09



-και συμπληρώνω...

8. Βασίλης Πολύμερος και Δημήτρης Μούγιος - διπλό σκιφ ελαφρών βαρών (Κωπηλασία)

9. Αλέξανδρος Νικολαΐδης - κατηγορία συν 80 κιλών (Τάε κβο ντο)


ΣΥΝΟΛΟ: 11 ΑΡΓΥΡΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ



Χάλκινα Μετάλλια


1.Ταϊγανίδης Χαράλαμπος (S13-Κολύμβηση)

400μ Ελεύθερο – 4:23.59


2.Καπελάκης Γεώργιος (S2-Κολύμβηση)

50μ Ύπτιο – 1:07.31
200μ Ελεύθερο – 5:05.91


3.Σταματουλά Μαρία (F32-34/52/53-Στίβος)

Σφαιροβολία – 5.64


4.Δήμογλου Αλεξάνδρα (T13-Στίβος)

100μ Γυναικών – 12.56
200μ Γυναικών – 25.59


5.Τσίου Αναστάσιος (F57/58-Στίβος)

Σφαιροβολία – 13.72


6.Fernades Che Jon (F53/54-Στίβος)

Σφαιροβολία – 8.29


7.Μπαράκας Αθανάσιος (F11-Στίβος)

Άλμα εις μήκος – 6.17


8.Πρώτος Ιωάννης (T13-Στίβος)

400μ Ανδρών – 49.99



-και συμπληρώνω...

9. Σοφία Μπεκατώρου, Σοφία Παπαδοπούλου, Βιργινία Κραβαριώτη - Yngling (
Ιστιοπλοΐα)

10. Πηγή Δεβετζή - Τριπλούν (Στίβος)


ΣΥΝΟΛΟ: 12 ΧΑΛΚΙΝΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ



Αυτός είναι ο συνολικός απολογισμός για την χώρα μας από την Ολυμπιάδα του φετινού καλοκαιριού στο Πεκίνο, 28 Ολυμπιακά μετάλλια συνολικά. Δεν είναι και τόσο άσχημα, αν το σκεφτείς... Δες το!...


Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

ΠΙΛΟΤΙΚΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΓΙΑ ΑΜΕΑ



Λογισμικό - Πιλότος για ΑμΕΑ

Ο υπολογιστής με τις τεράστιες δυνατότητες που προσφέρει είναι μια αναγκαιότητα στη σημερινή ψηφιακή εποχή. Και επειδή όλοι έχουν δικαίωμα στην πρόσβαση σχεδιάστηκε το λογισμικό πρόγραμμα NavigAbile που απευθύνεται σε άτομα με κινητικές δυσκολίες, δυσκολίες στην έκφραση του λόγου και σε άτομα με νοητική υστέρηση. Το NavigAbile εντάσσεται στο πρόγραμμα eTen της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που έχει στόχο την υποστήριξη της ανάπτυξης των διευρωπαϊκών ηλεκτρονικών υπηρεσιών προς το δημόσιο συμφέρον. Στη χώρα μας το NavigAbile εφαρμόστηκε πιλοτικά φέτος σε ενηλίκους και ειδικά σχολεία σε Αττική και Δράμα. Συμμετείχαν 27 ΑμΕΑ ηλικίας 9-64 ετών, με την πλειονότητα των συμμετεχόντων να ανήκει στην ηλικιακή ομάδα των 16-20 ετών. Τα αποτελέσματα της εφαρμογής του NavigAbile παρουσίασε σε χθεσινή ημερίδα η μη κυβερνητική οργάνωση e-ISOTIS (Ισότητα για όλους στην Κοινωνία της Πληροφόρησης). Την ημερίδα με θέμα «Εφαρμογές Πληροφορικής για άτομα με μαθησιακές και επικοινωνιακές δυσκολίες» διοργάνωσε η e-ISOTIS σε συνεργασία με τη μη κυβερνητική οργάνωση ΕΔΡΑ. Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε πρόσβαση σε κάποιο βοήθημα επικοινωνίας, οι περισσότεροι χρησιμοποιούσαν πληκτρολόγιο και ποντίκι, με λίγες εξαιρέσεις που διέθεταν προσαρμοσμένα πληκτρολόγια, ενώ οι περισσότεροι είχαν πρόσβαση σε υπολογιστή μέσω τρίτου. Το 70% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι προτιμά να χρησιμοποιεί το NavigAbile από άλλα μέσα και το 70% των εκπαιδευτών πιστεύει ότι το NavigAbile υποστηρίζει και βελτιώνει την επικοινωνία των ΑμΕΑ και γι' αυτό προτείνει τη δημιουργία περισσότερων τέτοιων προγραμμάτων. Το NavigAbile διατίθενται δωρεάν από την e - ISOTIS, τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 - 2693760.

Στην ημερίδα παρουσιάστηκε και εκπαιδευτικό υλικό για την Ηπια Νοητική Καθυστέρηση Βασισμένο σε Μαθησιακά Ψηφιακά Παιχνίδια από το Εργο «Επινόηση» του Εργαστηρίου Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το υλικό παρουσίασε ο Δημήτρης Γκούσκος, λέκτορας και συντονιστής του έργου.


Ναυ.Καρ.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/09/2008


Το άρθρο έτυχε να βρεθεί στα χέρια μου και τότε θυμήθηκα οτι κάπου στο διαδίκτυο έχω στήσει μία πόρτα για τον ουρανό... έτσι το αναρτώ, για την μικρή πιθανότητα να βρεθεί εδώ κάποιος που θα του φανεί χρήσιμο.

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ...!





Νωρίτερα, ψάχνωντας στο διαδίκτυο κάποια παλιά τραγούδια που είχα διάθεση να ακούσω, ανακάλυψα, με μεγάλη μου χαρά ορισμένα διαμαντάκια, τα οποία και ευχαριστήθηκα με την ψυχή μου! Κάποια στιγμή τα
video με οδήγησαν σε κάποιο κομμάτι του Νat King Cole, έπειτα σε ένα δεύτερο, ένα τρίτο... και κάποια στιγμή είδα έναν τίτλο που δεν ήξερα και απλά μου άρεσε... it's only a paper moon...


Published in 1933, "It's Only a Paper Moon" is a popular song written by Harold Arlen with lyrics by E. Y. Harburg and Billy Rose. It was written originally for an unsuccessful broadway play called The Great Magoo, set in Coney Island. It was subsequently used in the movie Take a Chance, later in 1933. But its lasting fame stems from a series of recordings of the song by popular artists such as the Paul Whiteman Orchestra, the Nat King Cole Trio, and Ella Fitzgerald, and from its use as a vehicle for improvisation by many jazz musicians.

The song was included in the Tennessee Williams play A Streetcar Named Desire, which opened in 1947.

The song lent its title to the 1973 Peter Bogdanovich film Paper Moon and the subsequent television series of the same name.

The song, with a newly composed counter-melody by Kander and Ebb, is a musical segment in the film Funny Lady, starring Barbra Streisand and James Caan.

The song was used in the Star Trek series Deep Space Nine in an episode with the same title as the song.




It's only a paper moon


Say It is only a paper moon
sailing over a cardboard sea,
But it wouldn't be make believe
If you believed in me.

Yes It is only a canvas sky
Hanging over a muslin tree,
But it wouldn't be make believe
If you believed in me.

Without your love,
It's a honky-tonk parade.
Without your love,
It's a melody played in a penny arcade.

It's a Barnum and Bailey world,
Just as phony as it can be,
But it wouldn't be make believe
If you believed in me.



Παρατηρώντας τους στίχους, και ήδη υποψιασμένη από τον τίτλο, οι συνειρμοί και τα κλικ μου με οδήγησαν σε ένα άλλο video. Φυσικά ενθουσιάστηκα...








Χάρτινο το φεγγαράκι


Θα φέρει η θάλασσα πουλιά
κι άστρα χρυσά τ' αγέρι
να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά
να σου φιλούν το χέρι.

Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα 'σαν όλα αληθινά.

Δίχως τη δική σου αγάπη
δύσκολα περνά ο καιρός.
Δίχως τη δική σου αγάπη
είναι ο κόσμος πιο μικρός.

Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα 'σαν όλα αληθινά. (δις)


Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Ερμηνεία: Νάνα Μούσχουρη



Αναφέρω ως ερμηνεύτρια την Νάνα Μούσχουρη γιατί με αυτήν την ερμηνεία γνώρισα το τραγούδι, καθώς αυτή ήταν άλλωστε και η πρώτη εκτέλεση σε δίσκο, το σωτήριον έτος 1958!

Το τραγούδι όμως είχε γραφτεί ήδη από το 1948 για την παράσταση 'Λεωφορείον ο πόθος' που ανέβηκε την ίδια χρονιά στο Θέατριο Τέχνης σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν και την Μελίνα Μερκούρη στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μπλανς, όπως αναφέρεται και στο video.


Ένα χρόνο πριν, είχε ανέβει στην Αμερική παράσταση του ίδιου έργου του Tennessee Williams, στην οποία συμπεριλαμβανόταν το It's only a paper moon.....

εντάξει, το είχα πλέον εμπεδώσει πως τα δύο κομμάτια συνδέονται...

... και τώρα εσύ νομίζεις οτι αυτό είναι που πανηγυρίζω με αυτό το ποστ, λες και ανακάλυψα την Αμερική!

Ή νομίζεις οτι θέλω να σχολιάσω την, αναμφίβολα, βελτιωμένη απόδοση των στίχων από τον Νίκο Γκάτσο, την ονειρεμένη μουσική του Χατζιδάκι, τις διαφορές και, ενδεχομένως, τις ομοιότητες στις κουλτούρες των δύο λαών, όπως αυτές διαφαίνονται μέσα από τα συγκεκριμένα παραδείγματα...

Μπα, όχι, είναι κάτι τόσο πιο απλό! Μετά από αρκετό καιρό, έχω επιτέλους έναν κάποιο ειρμό για πράγματα πέρα από τα απαραίτητα και υποχρεωτικά... μια λογική διαδοχή ερεθισμάτων, σκέψεων, ενεργειών, συμπερασμάτων που να μην προκαλούνται, σχετίζονται, εξαρτώνται, να μην οδηγούν σε σένα μοναχά...


Ω θεέ μου... τόσο ψεύτρα τελικά!



Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

LIGHTNING BOLT



Ο Γιουσέιν Μπολτ (Usain Bolt) είναι σπρίντερ από τη Τζαμάικα. Είναι κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα αγωνίσματα των 100 μέτρων και των 200 μέτρων. Στο δεύτερο αγώνισμα κατέχει και το παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων. Προπονητής του είναι ο Γκλεν Μιλς. Σήμερα φοιτά στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της χώρας του. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, το 2008, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έτρεξε τα εκατό μέτρα σε χρόνο μικρότερο των 9,7 δευτερολέπτων.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Τρελόουνι της Τζαμάικα, στις 21 Αυγούστου του 1986 και φοίτησε στο Γυμνάσιο Γουίλιαμ Νιμπ. Ξεκίνησε τον αθλητισμό παίζοντας κρίκετ αλλά γρήγορα στράφηκε στο στίβο. Σε ηλικία 15 ετών κέρδισε ένα χρυσό και δύο ασημένια μετάλλια στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων του 2002 στην πατρίδα του, στο Κίνγκστον. Το όνομά του αλλά και οι επιδόσεις του έκαναν τα ΜΜΕ να του αποδώσουν τα προσωνύμια "The Lightning Bolt," ("Αστροπελέκι") και "ο ταχύτερος άνθρωπος στον κόσμο". Το 2003 κατέκτησε ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα στο Παγκόσμιο Εφηβικό Πρωτάθλημα με χρόνο 20.40.

Πορεία προς την επιτυχία

Το 2004 ο αθλητής πέτυχε χρόνο 19,93 δεύτερα στα 200 μ. και έγινε ο πρώτος έφηβος που κατέρριψε το φράγμα των 20 δευτερολέπτων, με προηγούμενο ρεκόρ αυτό του Λορέντσο Ντάνιελ στους εφήβους. Το 2007 στο εθνικό πρωτάθλημα της Τζαμάικα ο Μπολτ πέτυχε χρόνο 19,75, καταρρίπτοντας το 36ετές ρεκόρ του Ντον Κουάρι. Στην Οσάκα, ο αθλητής κατέκτησε ένα ασημένιο μετάλλιο στα 200 μέτρα στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου του 2007. Στις 3 Μαΐου του 2008 έτρεξε τα 100μ. σε 9,76 ( με άνεμο +1,8 m/s) στο Jamaica Invitational και πέτυχε τη δεύτερη ταχύτερη επίδοση στην ιστορία της διοργάνωσης, με πρώτη αυτήν του συμπατριώτη του, Ασάφα Πάουελ.

Παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μ.

Ο Μπολτ πέτυχε νέα παγκόσμια επίδοση στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο, στις 16 Αυγούστου του 2008 με 9.69 (με άνεμο +0.0 m/s) στα 100 μέτρα. Κατέρριψε το δικό του ρεκόρ των 9.72 δευτερολέπτων που είχε πετύχει στις 31-05-2008 στη Νέα Υόρκη.

Ρεκόρ στα 200 μέτρα

Στο meeting "Τσικλητήρεια" του 2008, ο αθλητής πέτυχε εθνικό ρεκόρ στα 200 μ. με 19,67, που ήταν η κορυφαία επίδοση στον κόσμο. Το ρεκόρ αυτό καταρρίφθηκε από τον ίδιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο στις 20 Αυγούστου του 2008, με χρόνο 19,30 δεύτερα.

Τρίτο παγκόσμιο ρεκόρ

Στις 22 Αυγούστου του 2008 ο Μπολτ κατέκτησε και τρίτο χρυσό μετάλλιο με την εθνική ομάδα της χώρας του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου με χρόνο 37,10 (παγκόσμιο ρεκόρ) στη σκυταλοδρομία 4Χ100μ.


Βικιπαίδεια

ΛΑΒΕ ΘΕΣΗ...


Το φλασάκι


Μελαγχόλησες, νιώθεις πεταμένος
Μες στην πόλη σου σα ξένος, βρε παιδί μου αμάν
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυο ρουλεμάν

Φύλλο και φτερό, στο μυαλό σου χιόνι
που τη σκέψη σου παγώνει, βρε παιδί μου αμάν
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυο ρουλεμάν

Βάλε στο μαγνητόφωνο τραγούδια που γουστάρεις
Σκέψου την ώρα, τη στιγμή που τη ρεβάνς θα πάρεις
Σκέψου κορίτσια και γιορτές και πράμα που σαλεύει
κι ένα παιδί που μοναχό το δρόμο του γυρεύει

Κάτι άστραψε, κάτι σα φλασάκι
Σα πικ νικ μες στο δασάκι, μια γλυκιά φωτιά
Λάβε θέση για να πάρεις πάλι την πρωτιά

Σα να δρόσισε, έρχεται βροχούλα
και μια άνοιξη νυφούλα, βρε παιδί μου αμάν
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυο ρουλεμάν

Βάλε στο μαγνητόφωνο...


Στίχοι: Σάκης Μπουλάς
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Ερμηνεία: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας


Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΟΥ 2008



Ο Σεπτέμβρης του 1903

Τουλάχιστον με πλάναις ας γελιούμαι τώρα·
την άδεια την ζωή μου να μη νοιώθω.

Και ήμουνα τόσαις φοραίς τόσο κοντά,.
Και πώς παρέλυσα, και πώς δειλίασα·
γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη·
και μέσα μου να κλαίη η άδεια μου ζωή,
και να μαυροφορούν η επιθυμίαις μου.

Τόσαις φοραίς τόσο κοντά να είμαι
στα μάτια, και στα χείλη τα ερωτικά,
στ' ονειρεμένο, το αγαπημένο σώμα.
Τόσαις φοραίς τόσο κοντά να είμαι.















Ο Δεκέμβρης του 1903


Κι' αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω -
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,
η μέραις του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,
ταις λέξεις και ταις φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν
εις όποιο θέμα κι' αν περνώ, όποιαν ιδέα κι' αν λέγω.


















Ο Γεννάρης του 1904


Α η νύχταις του Γεννάρη αυτουνού,
που κάθομαι και ξαναπλάττω με τον νου
εκείναις ταις στιγμαίς και σ' ανταμόνω,
κι' ακούω τα λόγια μας τα τελευταία κι' ακούω τα πρώτα.

Απελπισμέναις νύχταις του Γεννάρη αυτουνού,
σαν φεύγ' η οπτασία και μ' αφίνει μόνο.
Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική -
πάνε τα δένδρα, πάνε οι δρόμοι, παν τα σπίτια, παν τα φώτα·
σβύνει και χάνετ' η μορφή σου η ερωτική.
















Σταις Σκάλαις

Την άτιμη την σκάλα σαν κατέβαινα,
από την πόρτα έμπαινες, και μια στιγμή
είδα το άγνωστό σου πρόσωπο και με είδες.
Έπειτα κρύφθηκα να μη με ξαναδής, και συ
πέρασες γρήγορα το πρόσωπό σου κρύβωντας,
και χώθηκες στο άτιμο το σπίτι μέσα
όπου την ηδονή δεν θάβρες, καθώς δεν την βρήκα.

Κι' όμως τον έρωτα που ήθελες τον είχα να στον δώσω·
τον έρωτα που ήθελα - τα μάτια σου με τώπαν
τα κουρασμένα και ύποπτα - είχες να με τον δώσης.
Τα σώματά μας αισθανθήκαν και γυρεύονταν·
το αίμα και το δέρμα μας ενόησαν.

Αλλά κρυφθήκαμε κ' οι δυο μας ταραγμένοι.













Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Όλα τα ποιήματα (έτος: 1904) ανήκουν στη συλλογή ανέκδοτων ποιημάτων του Κωνσταντίνου Καβάφη.