Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

B-612








(...)
Τότε λοιπόν εμφανίστηκε η αλεπού.



- Καλημέρα, είπε η αλεπού.
- Καλημέρα, απάντησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας και στράφηκε, μα δεν είδε τίποτα.
- Εδώ είμαι, είπε η φωνή, κάτω απ’ τη μηλιά.
- Ποια είσαι; είπε ο μικρός πρίγκιπας. Είσαι πολύ όμορφη…
- Είμαι μια αλεπού, είπε η αλεπού.



- Έλα να παίξεις μαζί μου, της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας. Είμαι τόσο λυπημένος…
- Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου, είπε η αλεπού. Δεν είμαι εξημερωμένη.
- Α, συγνώμη, είπε ο μικρός πρίγκιπας.



Όμως, μετά από σκέψη, πρόσθεσε:
- Τι πάει να πει «εξημερώνω»;
- Εσύ δεν είσαι από εδώ, είπε η αλεπού, τι γυρεύεις;
- Γυρεύω τους ανθρώπους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι πάει να πει «εξημερώνω»;
- Οι άνθρωποι, είπε η αλεπού, έχουν τουφέκια και κυνηγάνε… Μεγάλος μπελάς. Εκτρέφουν και κότες. Είναι το μόνο τους καλό. Κότες γυρεύεις;
- Όχι, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Γυρεύω φίλους. Τι πάει να πει «εξημερώνω»;
- Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Σημαίνει «δημιουργώ δεσμούς…».



- Δημιουργώ δεσμούς;
- Βέβαια, είπε η αλεπού. Για μένα ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγοράκι ολόιδιο μ’ άλλα εκατό χιλιάδες αγοράκια. Και δε σε χρειάζομαι. Κι ούτε εσύ με χρειάζεσαι. Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού ίδια μ’ εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αν όμως μ’ εξημερώσεις, θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο…
- Αρχίζω να καταλαβαίνω, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Ξέρω ένα λουλούδι… νομίζω πως μ’ εξημέρωσε…
- Πολύ πιθανόν, είπε η αλεπού. Βλέπει κανείς στη Γη τα πιο τρελά πράματα…
- Α, δεν είναι στη Γη, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
Η αλεπού φάνηκε πολύ παραξενεμένη:
- Σ’ έναν άλλο πλανήτη;
- Ναι.
- Υπάρχουν κυνηγοί σ’ εκείνο τον πλανήτη;
- Όχι.
- Ενδιαφέρον. Και κότες;
- Όχι.
- Τίποτα δεν είναι τέλειο, αναστέναξε η αλεπού.



Όμως η αλεπού ξαναγύρισε στην προηγούμενη σκέψη της:



- Η ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγάω κότες, οι άνθρωποι με κυνηγάν. Όλες οι κότες μοιάζουν κι όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν. Γι’ αυτό λοιπόν, βαριέμαι λίγο. Αν όμως μ’ εξημερώσεις, η ζωή μου θα γίνει ηλιόλουστη. Θ’ αναγνωρίζω το θόρυβο ενός βήματος διαφορετικού απ’ όλα τα’ άλλα. Τα άλλα βήματα θα με κάνουν να κρύβομαι κάτω απ’ τη γη. Το δικό σου, σαν μουσική, θα με τραβάει έξω απ’ τη φωλιά μου. Κι έπειτα κοίτα. Βλέπεις εκεί πέρα, τα χωράφια με το στάρι; Δεν τρώω ψωμί. Το στάρι για μένα είναι άχρηστο. Τα χωράφια με το στάρι δε μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι λυπηρό. Όμως εσύ έχεις μαλλιά χρυσαφένια. Θα είναι υπέροχο λοιπόν όταν θα με έχεις εξημερώσει. Το στάρι, που είναι χρυσαφένιο, θα μου θυμίζει εσένα. Και θα μ’ αρέσει ν’ ακούω τον άνεμο μέσα στα στάχυα…



Η αλεπού σώπασε και κοίταξε ώρα πολλή το μικρό πρίγκιπα:



- Σε παρακαλώ… εξημέρωσέ με, είπε.
- Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω ν’ ανακαλύψω φίλους και πολλά πράματα να γνωρίσω.
- Γνωρίζουμε μονάχα τα πράματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.
- Τι πρέπει να κάνω; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά…



Την επομένη ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.



- Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τα’ απόγευμα, από τις τρεις θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και Θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της… Χρειάζεται κάποια τελετή.
- Τι πάει να πει τελετή; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια τελετή στους κυνηγούς. Χορεύουν την Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Η Πέμπτη λοιπόν είναι υπέροχη μέρα. Πάω και κάνω βόλτα ίσαμε τ’ αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, οι μέρες θα έμοιαζαν όλες, κι εγώ δε θα είχα ποτέ διακοπές.



Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού.


Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:



- Αχ, είπε η αλεπού… Θα κλάψω.
- Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω…
- Σωστά, είπε η αλεπού.
- Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Σωστά, είπε η αλεπού.
- Τι κέρδισες λοιπόν;
- Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.



Έπειτα πρόσθεσε:
- Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.



Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
- Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ’ άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.
Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.
- Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ’ όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ’ τη γυάλα. Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν. Αφού σ’ εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο τρεις για να γίνουν πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.



Και ξαναγύρισε στην αλεπού:
- Αντίο, είπε…
- Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.
- Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
- Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.
- Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου…, είπε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
- Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Εσύ όμως δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Θα είσαι υπεύθυνος για πάντα για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…
- Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου…, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.




Απόσπασμα από τον Μικρό Πρίγκηπα (Le Petit Prince)
του Antoine de Saint-Exupery

14 σχόλια:

  1. Ανώνυμος4/8/09, 9:10 π.μ.

    Κάθε φορά που ξεφυλλίζω τον Μικρό Πρίγκηπα ανατρέχω σε αυτό το κεφάλαιο... στην συνάντηση ... και στην εξημέρωση...

    Λέει τόσα πολλά πίσω από τις λέξεις...

    Σε παρακαλώ εξημέρωσε με... είπε...

    Γλυκές Καλημέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σοφά τα λέει ο συγγραφέας αλλά νομίζω λείπει ένα κεφάλαιο απ' την ιστορία:
    Ποιο είναι εκείνο το κίνητρο που ωθεί κάποιον να επιλέξει να ασχοληθεί με κάποιον άλλον έτσι ώστε να φτάσουν να συμβούν όσο ορθά εξιστορεί. Πως καταρχήν επιλέγει κάποιος ένα λουλούδι η μιά αλεπού ανάμεσα στα εκατομμύρια?
    Έλα μου ντε...

    καλό μεσημέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχχχ,παιδικά χρόνια και ανεμελειά....
    Κέρδισα το χρώμα του σταριού....!
    Πολύ ωραίο βιβλίο..Ευχαριστώ που το επανέφερες στην μνήμη μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το πιο αγαπημένος μου απόσπασμα, από τον Μικρό Πρίγκηπα... πάντα με κάνει να χαμογελώ.... :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μου άρεσε πολύ παλιότερα τώρα η εξημέρωση απλά σημαίνει επαναλαμβανόμενες συνήθειες.Μπορείς να είσαι υπέυθυνος για κάτι που είναι συνέχεια το ίδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαίρομαι που σε ανακάλυψα από φιλικό ιστολόγιο!!Είπες ότι σου άρεσε το χεράκια αγκαλιές!!και είπα να σου τις δώσω και σε σένα:)Λατρεύω μικρό πρίγκιπα:)βρήκα στο νετ μια ζωγραφιά του -δυστυχώς δεν είχε καθαρά το όνομα του δημιουργού γραμμένο-και την έχω πάνω πάνω στο ιστολόγιό μου.Και τι γλυκό τραγούδι από την φωνή της Μελίνας!!Πρώτη φορά το ακούω!!!καλό καλοκαίρι,φιλιά***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα flashούλα !
    Ελπίζω να πέρασες ωραία στην συναυλία !
    Έχω μια ανιψιά φοιτήτρια στην Κρήτη και συναντηθήκαμε τώρα που πήγα για διακοπές ! Συμμετέχει σε μια θεατρική ομάδα που είναι όλοι φοιτητές ! Εδώ και πολύ καιρό ανεβάζουν τον μικρό πρίγκηπα ! Μου υποσχέθηκε πως θα μου στείλει μια παράσταση ! Ανυπομονώ ! Χάρηκα που το διάβασα και τ'άκουσα κι εδώ !
    Καλή Κυριακή !
    Σε φιλώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @οδοιπόρος
    Σε παρακαλώ... γνώρισέ με...
    άφησέ με να σε γνωρίσω...
    ... αυτό είπε.
    Φιλιά πολλά οδοιπόρε μου, σε ευχαριστώ!



    @Κωνσταντίνος

    Δεν ξέρω Κωνσταντίνε μου, είναι πολλά τα κίνητρα, η βιολογία θα σου πει άλλα, η ψυχολογία άλλα, ένας ποιητής άλλα, ένας τεχνοκράτης άλλα!!! :), το μυαλό σου άλλα, η καρδιά σου άλλα, εσύ άλλα, εγώ άλλα, ο άλλος άλλα... πολλά τα κίνητρα, πολλοί και οι τρόποι επιλογής... εσύ ποια κίνητρα ζητάς; Τα δικά μου; Του μικρού πρίγκηπα; Της αλεπούς;
    Θα σου πω οτι τα κίνητρα των επιλογών του καθένα μας, είναι αυτός ο ίδιος... εγώ είμαι το καταρχήν κίνητρο των επιλογών μου.

    Για την ιστορία και μόνο θα σου πω οτι ο μικρός πρίγκηπας δεν επέλεξε ούτε το λουλούδι του (το είχε μονάκριβο στον μικρό του πλανήτη) ούτε την αλεπού του (τον επέλεξε εκείνη)... ίσως ήταν αρκεά αδολος για να μην έχει ούτε τα πιο άδολα των κινήτρων... μόνο να αποδέχεται, να αγαπά ήξερε... ή μόνο να αγαπά ήθελε να μάθει... ξέρεις στον μικρό πρίγκηπα άρεσε πολύ να μαθαίνει... και όλο ρωτούσε :)

    Είναι όμορφη η ιστορία του μικρού πρίγκηπα, αν δεν το έχεις διαβάσει -νομίζω μου έχεις πει μόνο αποσπάσματα έχεις δει στο ίντερνετ- να το πάρεις... νομίζω πως δεν θα το μετανιώσεις, νομίζω θα προσθέσει πολλά στην έμπνευση που ήδη έχεις.

    Φιλιά πολλά, καλό μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @V de Vendetta

    V μου, καλώς όρισες! Ποια παιδικά χρόνια; Εγώ ακόμα το διαβάζω! Και εσύ πάντα να το διαβάζεις..!
    .. Να το έχεις μέσα σου, αν προτιμάς.. ναι, είναι ωραίο βιβλίο.

    Αυτός που ξέρει να δίνει, είναι άξιος και να πάρει... και πάντα πάντα πάντα, κάτι κερδίζει...

    Εγώ σε ευχαριστώ πολύ!
    Φιλιά!


    @Ανεμοσκορπίσματα

    Καλησπέρα Νικόλα μου!
    Και εγώ χαμογελώ... μα κάποιες φορές μελαγχολώ κιόλας :)

    Πολλά φιλιά!

    @albus genius

    Albus μου, γιατί να είναι κακές οι συνήθειες; Εμείς είμαστε που τους δινουμε χρώμα και τις κάνουμε να μας αρέσουν. Γιατί να βαρεθεί κάποιος αυτό που αγαπά; Όχι μην το λες αυτό, σε παρακαλώ...

    Έχω και τραγουδάκι για σένα :)
    "Όλα είναι ίδια αν δεν τ'αγαπάς
    όλα μένουν ίδια άμα δεν τα πας
    κι όλα αυτά που είναι γίνονται ξανά
    μέσα απ'τη δικιά σου τη ματιά..."

    Αυτό που αγαπάς δεν είναι ποτέ το ίδιο.
    Ναι, μπορεί να είσαι υπεύθυνος για κάτι που δεν αγαπάς... και να σε βαραίνει... μπορείς να δοκιμάσεις να το αγαπήσεις; Ξανά;... Αν όχι... ίσως δεν είσαι υπεύθυνος πια, ίσως πρέπει να το αφήσεις...

    Σκέψεις, απλά...

    Πολλά φιλιά, καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Miou-Popofotitsa

    Popofotitsa μου, χαίρομαι και εγώ πολύ που είσαι εδώ!

    Ναι μωρέ, πολύ μου άρεσε το χεράκια αγκαλιές... μου θύμισε μια φίλη από το λύκειο. Όποτε συναντιόμασταν μου έλεγε i want a hug... και χωνότανε στην αγκαλιά μου... χαθήκαμε πια, αλλά είμαι σίγουρη πως και οι δύο θυμόμαστε εκείνες τις αγκαλιές...

    Είναι πολύ ωραία η ζωγραφιά που στολίζει το όμορφό σου ιστολόγιο :)
    Και εγώ το τραγούδι τυχαία το βρήκα και μου άρεσε περισσότερο από το άλλο, του Φραγκούλη.

    Σε ευχαριστώ πολύ...
    χεράκια αγκαλιές... ;)


    @σκορπιες σκεψεις

    Καλησπέρα Δημήτρη!
    Ουουου... πολύ ωραία πέρασα! Ξεσήκωσα την παρέα από τις θέσεις τους και πήγαμε μπροστά στη σκηνή... ε μα γίνεται αλλιώς; χαχαχα! Μόνο που μου την έσπασε που κρατούσα μαζί μου τσάντα!!!... μόλις το συνειδητοποίησα... μπα, λέω... μεγαλώσαμε!!! :)))))

    Μερικές φορές, αυτές οι ερασιτεχνικές παραστάσεις στήνονται με τόση αγάπη και μεράκι, που πραγματικά σου αφήνουν μια αίσθηση αξέχαστη. Εύχομαι να λάβεις σύντομα το βίντεο, να καμαρώσεις την ανιψιά, και να σε αγγίξει η μαγεία του μικρού πρίγκηπα για άλλη μια φορά, μάσα από μια ακόμα μορφή τέχνης.

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι τρυφερό αυτό με τη φίλη σου!!Σίγουρα και εκείνη θα το θυμάται:)
    Το δικό μου χεράκια αγκαλιές ήταν τη χρονιά που είχα παιδιά με αυτισμό και το λέγαμε την ώρα που τελειώναμε το σχολείο για να συνδέσουν τα χέρια με την εικόνα της αγκαλιάς για χαιρετισμό στο κλείσιμο της ημέρας!!:)Εκεί ο ένας με τον άλλο άνοιγε τα χέρια και όλα ήταν σαν αμέτρητες αγκαλιές!!!
    Χαίρομαι και εγώ για την επικοινωνία μας!!Καλό ξημέρωμα!!Χεράκια αγκαλιές σφιχτές!!* και όποτε θέλεις μπορείς και συ να το λες σε οποιονδήποτε!!!Δεν ζητάω πνευματικά δικαιώματα:))φιλιά***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. χαίρομαι κάθε φορά που βλέπω άτομα επηρεασμένα από τον Μικρό Πρίγκιπα. Ομοιοπαθής κι εγώ (όπως φαίνεται και από το blog μου).

    Σου στέλνω αγάπη.

    www.612.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @miou-popofotitsa

    Σε ευχαριστώ πολύ popofotitsa μου :)

    Το υποψιάστηκα οτι θα είναι σχετικό με τα "παιδιά σου", όταν είδα το προφίλ σου.

    Θα το χρησιμοποιώ και εγώ λοιπόν... μα μόνο όταν μιλώ με σένα...
    χεράκια αγκαλιές σφιχτές!

    Καλή σου νύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @sixtwelve

    Και εγώ χαίρομαι πολύ που γνωρίζω έναν πρίγκηπα!!!
    Όμορφος ο μικρός σου αστεροειδής, λίγο μόνο διαφορετικός από τον δικό μου και πήρα τον χρόνο μου να προσαρμοστώ! Θα σου ρθω με γλυκά, για επίσημη επίσκεψη!... θα φέρω και δροσοσταλίδες για το τριανταφυλλάκι σου, να με συμπαθήσει ;)

    Αγάπη και από μένα, πρίγκηπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή