Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Απόψε







Απόψε το τραγούδι θα'ναι σαν προσευχή,
θα είναι ελαιώνας σε ξεχασμένη γη.
Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά

Απόψε τη σελήνη δεν τη γελάει κανείς,
βασιλικό χαϊδεύει με το'να χέρι της,
κι εγώ που δεν κοιμάμαι, εγώ που ξαγρυπνώ,
δεν ξέρω αν θα πεθάνω, ή αν θα γεννηθώ.

Απόψε η καρδιά μου θα γίνει ένα παλιό
ποδήλατο που θέλει να βγει στον ουρανό,
τον Μάσσιμο Τροϊζι να βρει και να του πει,
πως μέσα σε μια νύχτα αλλάζει η ζωή.

Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά.

2 σχόλια:

  1. Απόψε το τραγούδι ας είναι ένας ύμνος στον έρωτα και ας είναι μακριά η αιτία που σε κάνει να νιώθεις έτσι. Σκέψου τα όμορφα που νυρίζουν σαν τον βασιλικό, σκέψου και τραγούδησε τις πιο γλυκές στιγμές και αυτή την νύχτα θα ανα-γεννηθείς. Άσε τα άσχημα λοιπόν να πεθάνουν!
    Πρωταυγουστιάτικα φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ΑΡΩΓΗ_ΝΙΚΟΣ

    Καλό μήνα Νικόλα!

    Μερικές φορές τα όμορφα και τα άσχημα είναι σφιχταγκαλιασμένα σε μία αγκαλιά και εσύ δεν έχεις επιλογή, τα θες όλα, μαθαίνεις να τα θες, μαθαίνεις τη ζωή... πάντα έτσι είναι δηλαδή... αυτό εγώ το ονομάζω αποδοχή... κάποιος άλλος μπορεί να σου πει πως το ονομάζει αλλιώς.
    Προσπαθώ μόνο να κοιτάζω τα όμορφα στα μάτια, με εμπιστοσύνη, προσπαθώ να πάρω απαντήσεις για αυτήν την αγκαλιά και δύναμη για να κοιτάξω στα μάτια και τα άλλα, τα λιγότερο ευχάριστα στην όψη.

    Να είσαι καλά,
    φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή