Από την αρχή.

Δεν θυμάμαι την αρχή, όλο το θέμα είναι έλλειψη μνήμης.
Δεν θυμάμαι από πού ξεκίνησα.
Από πού μπήκα;
Είμαι σε έναν σκοτεινό λαβύρινθο
και είναι στιγμές που διακρίνω φως
Είναι κάποιες στιγμές που κάτι μοιάζει με φως
Και ούτε ξέρω πώς γνωρίζω και το αναγνωρίζω
Μα όλα ίδια δεν μοιάζουν, υπάρχουν διαφορές
Ίσως στην προσπάθειά μου να τις ερμηνεύσω να τις βάφτισα φως
Μα τι είναι το φώς;
Ποια είναι η ουσία πέρα από τις λέξεις;
Και τούτη η αίσθηση του διαφορετικού
που συνθλίβει τη μονοτονία
και την ασφάλεια του τίποτα πριονίζει
Τούτη η αίσθηση που χωρίς οίκτο με βασανίζει
Από πού;
Ποια είναι η πηγή της;
Κι είμαστε μες στο λαβύρινθο αυτή και εγώ
Και η μία δεν ξέρει
Η άλλη δεν φανερώνει
Την αρχή της

Κι αν στάθηκα εδώ, ποιος είναι ο σκοπός;
Τη δικη μου να βρω ή τη δική της;
Όλα ένα γύρω μου ψιθυρίζουν την έξοδο να βρω
μα ηχούν συνωμοτικά οι ψίθυροι
Ένα ένστικτο με οθεί να κλείσω τα αυτιά, να μην ακούω
Μια φωνή μέσα μου με παρακινεί πιο δυνατά
την είσοδο να ψάξω
Και λέω πια πως ίσως να είναι μία η πύλη
Μα κι αν υπάρχει δεύτερη, εγώ από την πρώτη επιθυμώ να ξεκινήσω
Ξέρω τώρα πως αν μπροστά στη δεύτερη βρεθώ
χωρίς την πρώτη να γνωρίσω
ως αποτυχία θα την χρεωθώ
Έτσι φτιαγμένη είμαι
Και η ζωή
δεν ξέρει να κάνει τίποτα καλύτερα από το να κερνάει απογοητεύσεις
Με κούρασε ο ρεφενές της
Δική μου θέλω τώρα όλη την ευθύνη
Θέλω να βγω από της ζωής μου το ανελέητο μεθύσι

Είμαι σε έναν σκοτεινό λαβύρινθο
και είναι στιγμές που διακρίνω φως
Από κάπου μπαίνει αυτή η φωτεινή αίσθηση
Θέλω να ψάξω
Να βρω την πηγή της
Σε τούτο το λαβύρινθο που περπατώ
σε αυτό που με υπερβαίνει, θα δεηθώ
τα βήματά μου να χάσω
Ενάντια στην ορμή μου μπροστά να περπατώ
Τα βήματά μου ας χάσω
Την ορμή μου ας ξεγελάσω
Ίσως είναι για μένα αυτός
ο ασφαλέστερος τρόπος
τις δυο αρχές –που μία είναι- να ξαναβρώ
Το άλλοθι του λαβύρινθου
αυτό που μόνο έχω
χωρίς δισταγμό αν εκμεταλευτώ.



Υ.Γ. 1 Πρωινό Κυριακής...
για μια φωτογραφία που συνάντησα στο νετ...
κατά τύχη!

Υ.Γ. 2 Το τραγουδάκι... για κάποια γενέθλια...