Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Το πνευματάκι των Χριστουγέννων!!!




Μια φορά κι έναν καιρό, πριν πολλά πολλά χρόνια, μια γιορτινή ημέρα, γεννήθηκε ένα πνευματάκι. Το πνευματάκι αυτό γεννήθηκε με όλα του Χριστού τα δώρα, είχε μέσα στην καρδιά του ελπίδα, κατανόηση, γαλήνη και αγάπη αλλά σαν μικρό πνευματάκι που ήταν, ήταν πολύ άτακτο και ζωηρό.
Κάθε χρόνο όταν πλησίαζαν τα γενέθλιά του, το έπιανε μια διαθεση να τα ανακατέψει όλα. Προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή γιατί κανένας δεν του έδινε σημασία και πάντα την ημέρα των γενεθλίων του όλοι ειχαν στραμμένη την προσοχή τους στα αγαπημένα τους πρόσωπα και στα δώρα… και ούτε ένα δεν ήταν γι αυτό!
Κι όμως αυτό το ήξερε πως ήταν πολύ καλό και θα έπρεπε να το αγαπούν όπως και αυτό αγαπούσε με όλη του την δύναμη και φρόντιζε και νοιαζόταν μια ολόκληρη χρονιά για όλους και για όλα… ζητούσε μόνο να έχει μια δική του μέρα, μια μέρα που οι άλλοι θα το φρόντιζαν και θα το αγαπούσαν όπως τους αγαπούσε και αυτό. Και το έπιανε το παράπονο, και ήθελε να τους φωνάξει ότι τί κι αν στόλιζαν και έτρεχαν να ψωνίσουν δώρα, στην πραγματικότητα δεν ήξεραν να αγαπούν, αφού ξεχνούσαν εκείνο που τόσο τους αγαπούσε, την μοναδική μέρα που τους χρειαζόταν.






Όμως το πνευματάκι δεν ήξερε να μιλάει, να σταθεί μπροστά στα πρόσωπα των ανθρώπων και να κάνει γνωστά τα αιτήματά του, κι έτσι πήγαινε πεισματωμένο και καθόταν πάνω στα κεφάλια τους και τους έκανε να αισθάνονται όπως και αυτό. Kαι όπως αυτό αγχωνόταν έτσι και οι άνθρωποι άρχιζαν να αγχώνονται και να τρέχουν να τα προλάβουν όλα, οι άντρες αγωνιούσαν αν θα φτάσουν τα χρήματα για να περάσει χαρούμενα τις γιορτές η οικογένεια, οι γυναίκες αγχώνονταν να κάνουν τα ψώνια, τις ετοιμασίες, να ψήσουν όλα τα γλυκά και να είναι και νόστιμα για να ευχαριστήσουν τις οικογένειές τους και να μην λείψει τίποτα από το γιορτινό τραπέζι, και το μικρό πνευματάκι περνούσε τον καιρό του μέσα σε κουζίνες με μεθυστικές μυρωδιές και κάθε λογής λιχουδιές και λαχταρούσε να βουτήξει μέσα στην άχνη και να κάνει τσουλήθρα στο μέλι αλλά κανείς δεν το προσκαλούσε, κανένας δεν το κερνούσε, κανείς δεν του έδινε σημασία, λες και δεν ήταν εκεί. Το πνευματάκι ήταν ευγενικό και δεν ήθελε να επέμβει και να ζητήσει και έτσι το έπιανε πάλι το παράπονο και βυθιζόταν στη θλίψη.






Έφευγε τότε από τα κεφάλια των νοικοκυρών και πήγαινε σε ανθρώπους που δε ασχολούνταν καθόλου με όλα αυτά για να ξεχαστεί. Όμως η θλίψη του δεν περνούσε, ίσα ίσα που γινόταν μεγαλύτερη τώρα που όλες εκείνες οι όμορφες εικόνες του έλειπαν από γύρω. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί ήταν μόνοι, δεν είχαν κανέναν για τον οποίο να τρέξουν για να τον φροντίσουν, κι έτσι το πνευματάκι βούλιαζε σε αυτήν την ακινησία και κατέληγε να νιώθει μια ανείπωτη θλίψη και μελαγχολία.
Αυτό πόσο μπορούσε να κρατήσει; Το πνευματάκι είχε γεννηθεί χαρούμενο, είχε έρθει στον κόσμο να σκορπίσει την χαρά κι έτσι αργά ή γρήγορα κατάφερνε να συνέλθει και να δει ότι ο κόσμος ολόγυρα ήταν τόσο πολύ όμορφος και δεν τους καταλάβαινε αυτούς τους ανθρώπους που δεν έτρεχαν να τον νιώσουν, να τον αγγίξουν, να τον μυρίσουν, να τον ζήσουν… και τότε τους ψιθύριζε πλάι στο αυτί τους όλα αυτά με την μαγική δύναμη που είχε κι εκείνοι άρχιζαν πάλι να σηκώνουν το κεφάλι στον ουρανό και να αφουγκράζονται αφού δεν ήξεραν από πού μπορεί να ερχόταν αυτή η μελωδία που σιγά σιγά γέμιζε τις καρδιές τους ελπίδα ξανά… ούτε που φαντάζονταν το μικρό πνευματάκι… τους άφηνε λοιπόν και αυτό στα όνειρά τους, είχε κάνει το καθήκον του!





Αλλά τα γενέθλιά του είχαν φτάσει και κανένας δεν του είχε δώσει σημασία ως τώρα… τελικά ήταν και αυτό ένα μονάχο πνευματάκι… θα έκανε αυτό που του έδινε πιο πολύ χαρά από όλα, θα έκανε τον κόσμο να ελπίζει και να ονειρεύεται. Δεν πείραζε, αυτό του αρκούσε για να είναι ευτυχισμένο. Έπρεπε πια να ωριμάσει και να καταλάβει για ποιον σκοπό είχε έρθει στη γη να περάσει την ζωή του ανάμεσα στους ανθρώπους. Αν εκείνοι ήταν εγωιστές και λιγάκι αχάριστοι, εκείνο που τους αγαπούσε θα τους δεχόταν γι αυτό που πραγματικά ήταν… κι αν δεν είχαν ούτε μια μέρα για αυτό, δεν πειράζει, αυτό ήταν χαρούμενο κι έτσι… Εξάλλου είχε ήδη ξημερώσει η πιο ωραία μέρα του χρόνου! «Χρόνια πολλά πνευματάκι!» είπε το πνευματάκι στον εαυτό του και ήταν σαν να ευχόταν Χρόνια Πολλά σε όλον τον κόσμο, σε κάθε πλάσμα πάνω στην γη που είχε στις περιπλανήσεις του συναντήσει και είχε καθίσει πάνω στο κεφάλι του και είχε συνομιλήσει με τις πιο μύχιες του σκέψεις και τα πιο βαθιά συναισθήματα, γιατί ό,τι συνάντησε και ό,τι άγγιξε το είχε βαθιά αγαπήσει!





Αργότερα, καθώς το πνευματάκι προχωρούσε στο δρόμο και χάζευε τους ανθρώπους που ακόμα έτρεχαν τυλιγμένοι στα χοντρά πανωφόρια τους, το πνευματάκι είχε εντελώς συνειδητοποιήσει πια πόσο πολύ τους αγαπούσε και οτι αυτό δεν μπορούσε να αλλάξει και ένιωθε τουλάχιστον έτσι μια πληρότητα να γεμίζει την ψυχούλα του γιατί αυτό ήταν που του έδινε την χαρά, το γεγονός πως μπορούσε και αγαπούσε.
Και κάποια στιγμή που περνούσε πλάι από μια παρέα παιδιών άκουσε την κουβέντα που είχαν, κάποια χροιά ευτυχίας στις φωνές τους του τράβηξε την προσοχή και στάθηκε να ακούσει για τί πράγμα μιλούσαν. Κι εκείνα μιλούσαν για εκείνο! Για εκείνο μιλούσαν, ήξερε καλά πως τα λόγια που άκουγε δεν μπορεί παρά να ήταν για εκείνο! Μιλούσαν όπως μόνο τα παιδιά ξέρουν να μιλούν για την αγάπη! Και τα άκουσε να λένε πόσο πολύ το αγαπούσαν και πόσα του χρωστούσαν και οτι σήμερα ήταν η μέρα του και γι αυτό όλοι οι άνθρωποι κόπιαζαν τόσες μέρες για να είναι όλα σήμερα όπως έπρεπε για να γιορτάσουν την παρουσία εκείνου στις ζωές τους, για να του πουν ευχαριστώ για τα όνειρα που τους χάριζε και τις ελπίδες, για να του πουν πόσο πολύ το αγαπούσαν!
Το πνευματάκι ένιωσε συγκίνηση να πλημμυρίζει την καρδιά του και από τα μάτια του ανάβλυσαν δάκρυα χαράς και τότε άρχισε να χιονίζει και τα παιδιά σταμάτησαν την κουβέντα τους και άρχισαν ευτυχισμένα να κυνηγούν τις νιφάδες του χιονιού και τα γέλια τους έστειλαν την πιο γλυκιά ψαλμωδία στους ουρανούς και έγιναν Χρυσό, Λιβάνι και Σμύρνα για άλλη μια φορά στα πόδια του Χριστού, ταπεινά δώρα ανταπόδοσης για το Θαύμα Του, για την Αγάπη που έστειλε στη Γη να φροντίζει τις Ελπίδες μας.







Ας νιώσουμε την αγάπη που κρύβεται στις ψυχές μας!
Ας την αφήσουμε να μας κυριεύσει,
να αισθανθούμε τον κόσμο σαν να ήταν αυτή η έκτη αίσθησή μας!
Να ακούσουμε τις καρδιές μας
και να μπορέσουμε να τις εκφράσουμε,
να ξεχυθεί η μαγεία Της στην πλάση!
Ίσως τότε να μπορέσουμε να πούμε τί είναι ευτυχία
αν και κανείς δεν θα το ρωτάει... :)


Ευτυχισμένα Χριστούγεννα!!!



Υ.Γ. Το πρωί φεύγω για το χωριό, πηγαίνω να ακούσω, να διηγηθώ και να εμπνευστώ ιστορίες και παραμύθια πλάι στο τζάκι! :) Να περάσετε όλοι σας όσο πιο όμορφα είναι δυνατόν, να κρατάτε τις καρδιές σας ζεστές, γεμάτες αγάπη! Η αγάπη είναι παντού γύρω μας, παντού!!!

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

1η Δεκέμβρη - Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

AIDS

Το AIDS, προφέρεται Έιτζ, (ακρωνύμιο του Αγγλ. Acquired Immune Deficiency Syndrome, Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας), είναι μια ανίατη λοιμώδης νόσος που οφείλεται στον ιό HIV, (Ανθρώπινης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας, Αγγλ. Human Immunodeficiency Virus), ο οποίος προσβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου, το σύστημα δηλαδή που είναι υπεύθυνο για την άμυνα του οργανισμού ενάντια σε λοιμώξεις, νεοπλασίες και άλλες ασθένειες. Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί φάρμακο ούτε εμβόλιο για το AIDS. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα επιτυγχάνουν καθυστέρηση στην εξέλιξη της ασθένειας, αλλά όχι θεραπεία. Οι συνηθέστεροι τρόποι μετάδοσης του ιού είναι μέσω της σεξουαλικής επαφής χωρίς χρήση προφυλακτικού και μέσω χρήσης κοινών συρίγγων (όπως π.χ. κατά την ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών ουσιών). Λόγω της παγκόσμιας εξάπλωσης της νόσου, αυτή χαρακτηρίζεται ως πανδημία. Ο αριθμός των θυμάτων από AIDS εκτιμάται από 1,9-2,4 εκ. για το 2007 παγκοσμίως.



ΓΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ο ιός HIV προσκολλάται στο δέκτη CD4 που βρίσκεται στα Τ-λεμφοκύτταρα καθώς και στα μακροφάγα. Το RNA του ιού αυτού μπαίνει στο κύτταρο του ξενιστή όπου και αντιγράφεται με τη βοήθεια της αντίστροφης μετεγγραφάσης σε DNA. Αυτό πλέον το DNA του ιού ενσωματώνεται με το DNA των χρωματοσωμάτων του ξενιστή. Από κει και πέρα μπορεί πλέον ο ιός να ελέγξει τη παραγωγή νέων σωματίων HIV που εξέρχονται από το αρχικό προσβαλλόμενο κύτταρο του ξενιστή. Εναλλακτικά το ενσωματωμένο DNA μπορεί ακόμα να μείνει αδρανές και να μην εντοπιστεί από το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο HIV αποφεύγει σταθερά την ανοσοαπόκριση παραμένοντας στα κενοτόπια μέσα στα μακροφάγα.
Σημειώνεται επίσης ότι ο HIV μπορεί να δεχθεί υψηλά ποσοστά αντιγονικής ποικιλότητας επειδή σφάλματα κατά την αντιγραφή του RNA του ιού σε DNA προκαλούν μεγάλες αλλαγές στη φύση των περιβαλλουσών πρωτεϊνών του ιού. Γεγονός πάντως είναι ότι δεν προσβάλλονται από AIDS όλοι οι φορείς του HIV, που όμως όλοι μπορούν να τον μεταδώσουν.
Ο μέσος χρόνος από της προσβολής από τον ιό και της εμφάνισης του Έιτζ είναι περίπου 10 χρόνια. Τελικά το προσβληθέν άτομο υποκύπτει σε διάφορες λοιμώξεις επειδή ακριβώς η αποτυχία του ανοσοποιητικού συστήματος είναι αποτέλεσμα της σταδιακής μείωσης του αριθμού των CD4 Τ-λεμφοκυττάρων.
Μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλυφθεί εμβόλιο επειδή ο ιός αυτός παρουσιάζει μεγάλη ικανότητα αποφυγής του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι έρευνες δημιουργίας ενός τέτοιου εμβολίου συνεχίζονται από πλήθος επιστημονικών εργαστηρίων. Μέχρι τελευταία [2005] έχει χρησιμοποιηθεί η αζιντοθυμιδίνη (ΑΖΤ) που τουλάχιστον εμποδίζει την αντιγραφή του ιού, πλην όμως παρουσιάζει πολλές παρενέργειες. Παράλληλα έχει χρησιμοποιηθεί και η ακτινοθεραπεία που επίσης δημιουργεί πολλές παρενέργειες.


ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ

Ο πρώτος βεβαιωμένος θάνατος από AIDS σημειώθηκε στα 1959 στην Αφρική (διαγνώστηκε αναδρομικά με εξέταση ιστών του θύματος), ενώ υπάρχει και ένας δεύτερος που υποστηρίζεται ότι προκλήθηκε από τη νόσο την ίδια χρονιά στην Αγγλία. Ακολούθησαν σποραδικοί θάνατοι στην Αφρική και τη Νορβηγία, όμως η μικρή συχνότητα δεν προκάλεσε ενδιαφέρον για περαιτέρω μελέτη. Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '60, ο ιός πέρασε στην Αϊτή κι από εκεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.


Η πρώτη επίσημη ανακοίνωση για τη νόσο εκδόθηκε το 1981 από τις υπηρεσίες υγείας των ΗΠΑ και αφορούσε πέντε περιστατικά ομοφυλόφιλων ανδρών στο Λος Άντζελες. Λόγω του αρχικού περιορισμού της λοίμωξης στην πληθυσμιακή αυτή ομάδα, το AIDS χαρακτηρίστηκε ως περίεργη «νόσος των ομοφυλόφιλων», «καρκίνος των ομοφυλόφιλων» ή «πανούκλα των ομοφυλόφιλων», επειδή οι πρώτοι διαγνωσμένοι ασθενείς ανήκαν σε αυτή την πληθυσμιακή ομάδα. Αργότερα όμως επηρέασε και άλλες από τις λεγόμενες ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως οι ναρκομανείς ή οι αιμορροφιλικοί, μολύνοντας τελικά και άτομα που δεν ανήκαν σε αυτές τις ομάδες. Σήμερα η ετεροσεξουαλική επαφή είναι ο κύριος τρόπος μετάδοσης. Μέχρι σήμερα έχουν πεθάνει λόγω του AIDS περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ περίπου 40 επιπλέον εκατομμύρια νοσούν. Στα πρώτα χρόνια εξάπλωσης του ιού αίσθηση προκάλεσαν οι θάνατοι του Φρέντι Μέρκιουρι, του Άντονι Πέρκινς, του Ροκ Χάντσον και άλλων διάσημων.
Μέχρι στιγμής έχουν αναγνωριστεί δυο είδη του ιού HIV, ο HIV-1 και ο HIV-2. Ο HIV-1 είναι αυτός που ευθύνεται για τη μεγάλη πλειοψηφία των μολύνσεων παγκόσμια (περίπου 90%), και επίσης είναι αυτός με τις περισσότερες μεταλλάξεις και υποτύπους. Ο HIV-2, που αναγνωρίστηκε το 1986 και θεωρείται προγενέστερος τύπος από τον HIV-1, εντοπίζεται σχεδόν αποκλειστικά στη Δυτική Αφρική, με λίγα περιστατικά σε χώρες που έχουν συχνή επικοινωνία με την περιοχή αυτή (όπως π.χ. η Γαλλία). Ο HIV-2 τείνει να μεταδίδεται σχετικά δυσκολότερα σε σχέση με το άλλο είδος, ενώ η εξέλιξη της νόσου στους φορείς HIV-2 είναι πιο αργή.
Στην Ελλάδα στα τέλη Οκτωβρίου του 2007 ο συνολικός αριθμός οροθετικών HIV ατόμων ήταν 8.584 από τους οποίους είχαν νοσήσει με AIDS οι 2.829, ενώ κατέληξαν στο θάνατο οι 1.552. Ο αριθμός των κρουσμάτων που δηλώνονται κάθε χρόνο κορυφώθηκε το 1996, για να ακολουθήσει πτωτική πορεία στη συνέχεια μέχρι και το 2002, οπότε και παρουσιάστηκε μικρή σταθεροποίηση με ελαφρά αυξητικές τάσεις. Έρευνες που έγιναν κατά την τριετία 2005 ως 2007 έδειξαν ρυθμό αύξησης των περιστατικών μόλυνσης από AIDS περίπου 23%. Σύμφωνα με έρευνες, η εισαγωγή του υποτύπου Α του ιού του AIDS —του περισσότερο και ταχύτερα διαδεδομένου στην ελλαδική επικράτεια— έφτασε στη χώρα από την Αφρική το 1978 και σήμερα όχι μόνο έχει μεταδοθεί σε διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες αλλά διέσχισε και τα ελληνικά σύνορα προς την Αλβανία





ΜΕΤΑΔΟΣΗ


Τρόποι μετάδοσης:

-Με σεξουαλική επαφή με κάποιο οροθετικό άτομο χωρίς χρήση προφυλακτικού. Ο ιός βρίσκεται στο αίμα, τα σπερματικά, προσπερματικά και κολπικά υγρά και μπορεί να εισέλθει στο σώμα μέσω μικροσκοπικών ή μεγαλύτερων πληγών που προϋπάρχουν στα γεννητικά όργανα ή δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Η ταυτόχρονη ύπαρξη άλλων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων ευνοεί τη μετάδοση του ιού. Η μετάδοση του ιού γίνεται ευκολότερα με το πρωκτικό σεξ, λόγω του ότι γενικά μπορεί να οδηγήσει ευκολότερα σε τραυματισμό ιστών και αιμορραγία.

-Με τη χρήση κοινών συρίγγων, κατά την ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών ουσιών.

-Από την μητέρα στο παιδί, ιδιαίτερα κατά τη στιγμή της γέννησης (κάθετη μετάδοση) αλλά και κατά τη θηλασμό καθώς ο ιός εντοπίζεται και στο μητρικό γάλα.

-Ο κίνδυνος μέσω μετάγγισης αίματος έχει ελαχιστοποιηθεί για τις αναπτυγμένες χώρες καθώς εφαρμόζονται έλεγχοι για την ύπαρξη του ιού HIV στα δείγματα των αιμοδοτών που μπορούν να ανιχνεύσουν τον ιό εκτός από το «παράθυρο» των πρώτων 11 ημερών της μόλυνσης· έτσι, κατά την τελευταία δεκαετία υπήρξε επιπλέον μείωση της μετάδοσης του ιού HIV και στις χώρες που εφαρμόζουν τη μέθοδο ΝΑΤ, συμπληρωματικά με την ορολογική μέθοδο, ο κίνδυνος μόλυνσης χαρακτηρίζεται εξαιρετικά μικρός. Στην Ελλάδα οι καταγεγραμμένες μολύνσεις από μεταγγίσεις φτάνουν 5-6% του συνόλου των μολύνσεων και λοιμώξεων (320 μολύνθηκαν με τον ιό από τους οποίους 184 νόσησαν) από το 1981 οπότε άρχισε η καταγραφή στοιχείων, περιπτώσεις που στην πλειοψηφία τους αφορούν πολυμεταγγιζόμενα άτομα. Με την εντατικοποίηση των ελέγχων του αίματος και την εφαρμογή (σε ποσοστό 70% των δειγμάτων το Νοέμβριο του 2007 της μεθόδου ΝΑΤ) οι περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια μειώθηκαν και αποτελούν 0,5-1% του συνόλου των δηλωθέντων μολύνσεων (1-3 περιστατικά το χρόνο, που κατά κύριο λόγο αφορούν μεταγγίσεις που έγιναν στο εξωτερικό). Η κατάσταση δεν είναι τόσο καλή στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου οι υπηρεσίες υγείας είναι λιγότερο οργανωμένες και οι φορείς του ιού πολύ περισσότεροι. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μέχρι το 2005, σε παγκόσμιο επίπεδο οι μεταγγίσεις ευθύνονται για το 5-10% των μολύνσεων


Το AIDS ΔΕΝ μεταδίδεται:

-Από την καθημερινή, κοινωνική επαφή, τη χειραψία, το αγκάλιασμα, το απλό φιλί, τη συνάθροιση ατόμων
-Από την τουαλέτα
-Από τον ιδρώτα ή το σάλιο
-Από ρούχα, σκεπάσματα, πιάτα, ποτήρια και μαχαιροπίρουνα, τηλέφωνα
-Από πισίνες ή τη θάλασσα
-Από κουνούπια ή άλλα έντομα


ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ

Πρωτογενής λοίμωξη

Πρόκειται για το αρχικό στάδιο της νόσου που ακολουθεί τη μόλυνση από HIV και χαρακτηρίζεται από μη ειδικά κλινικά σημεία και εργαστηριακά ευρήματα ιογενούς λοίμωξης. Το στάδιο αυτό διαρκεί συνήθως 1-2 εβδομάδες. Επίσης, τις πρώτες 23 περίπου μέρες της μολυνσης ο ασθενής δεν αναπτύσσει αντισώματα κατά του ιού, και για αυτό το λόγο η περίοδος αυτή καλείται και "σιωπηλό παράθυρο" και είναι η πιο επικίνδυνη περίοδος από την άποψη ότι ο φορέας μπορεί να μολύνει άλλους εν αγνοία του, ακόμα και αν έχει κάνει μια τυπική εξέταση αίματος.

Φάση ασυμπτωματικής λοίμωξης

Στο στάδιο αυτό ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός, είναι δυνατόν όμως να εμφανίζει κάποιες διαταραχές σε εργαστηριακές εξετάσεις. Παρόλο που ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός μπορεί να μεταδίδει τον ιό.

Φάση συμπτωματικής λοίμωξης

Στο στάδιο αυτό ξεκινούν τα πρώτα συμπτώματα της νόσου που είναι αποτέλεσμα μείωσης της κυτταρικής ανοσίας, όπως στοματική καντιτιαση, τριχωτή λευκοπλακία γλώσσας, υποτροπιάζον απλός έρπης και έρπης γεννητικών οργάνων, καθώς και εκτεταμένος έρπης ζωστήρας. Μπορεί να συνυπάρχει επίσης κεφαλαλγία, πυρετός, διάρροια, απώλεια βάρους, νυχτερινοί ιδρώτες και κυρίως λεμφαδενοπάθεια.

Φάση ανοσοκαταστολής

Η καταστροφή του ανοσοποιητικού συστήματος από τη δράση του ιού σε προχωρημένα στάδια κάνει το άτομο ευάλωτο σε ιούς, μύκητες, βακτήρια και παράσιτα που υπό άλλες συνθήκες δε θα προσέβαλαν τον άνθρωπο ή θα προκαλούσαν πολύ ήπιας μορφής νόσο (ευκαιριακές λοιμώξεις). Επίσης η έλλειψη επιτήρησης του οργανισμού από το ανοσοποιητικό του σύστημα για νεοπλασίες κάνει συχνή την εμφάνιση κάποιων μορφών καρκίνου, όπως το σάρκωμα Kaposi το λέμφωμα, τον καρκίνο του στοματοφάρυγγος, του πρωκτού και του τραχήλου της μήτρας.


ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Το AIDS σήμερα παρά τα ακριβά φάρμακα που είναι διαθέσιμα παραμένει μια νόσος η οποία επιφέρει το θάνατο. Ανάλογα με το περιβάλλον και το επίπεδο των ιατρικών υπηρεσιών, αυτό το αποτέλεσμα έρχεται συντομότερα σε υπανάπτυκτες χώρες και αργότερα στον αναπτυγμένο κόσμο. Τα αντιρετροϊκά φάρμακα που παρέχονται για την ασθένεια παρατείνουν την ζωή των ασθενών, αλλά δε θεραπεύουν το AIDS.


πηγή: wikipedia