Αυτο ειναι στο βαθος η ποιηση,
η τεχνη να οδηγεισαι και να φτανεις προς αυτο που σε υπερβαινει.
να γινεσαι ανεμος για τον χαρταετο και χαρταετος
για τον ανεμο, ακομα κι οταν ουρανος δεν υπαρχει.
Δεν παιζω με τα λογια.
Μιλω για την κινηση που ανακαλυπτει κανεις να σημειωνεται μεσα στη 'στιγμη'
οταν καταφερνει να την ανοιξει και να της δωσει διαρκεια. Οδ.Ελυτης
Τι όμορφο που είναι... Και δεν μπορώ και να το ακούσω δυνατά... Θα το αποθηκεύσω για να το ακούσω στο σπίτι :) Αυτή η μελωδία... σε παίρνει και σε πάει... σε ταξιδεύει... Και τα λόγια... Μέσα από σένα... Και οι φωτογραφίες... Εκείνο το ... ξερό κλαδί μόνο του στην αμμουδιά... Μόνο του... σαν... ξερόκλαδο. Να μας θυμίζει ότι όσο είμαστε μόνοι μας θα' μαστε σαν ξερά... κλαδιά... Και μιλούν και τα δυο για παιδιά... και αυτό και το προηγούμενο..
Αυτό που σε χαρακτηρίζει είναι ο τρόπος που επιλέγεις να σηκωθείς, λέει το βιντεάκι στην αρχή... Όσο κι αν αργήσεις... Συμπληρώνω εγώ... Γιατί καμιά φορά νιώθουμε ότι δεν έχουμε τη δύναμη να σηκωθούμε...
Και τελειώνω (αλήθεια λέω :P) με..αφιερωσούλα!!
Να με προσέχεις γιατί έχω πέσει χαμηλά, έχω πέσει χαμηλά, μάτια μου γλυκά να με αντέχεις... Μέχρι να σηκωθώ ξανά...λίγο ακόμα μοναχά... μάτια μου γλυκά να με αντέχεις... να με προσέχεις :)
Καλησπέρα ελπηνωράκι μου :) Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για την αφιερωσούλα, το αγαπάω πολύ το τραγουδάκι... Χάρηκα που σου άρεσε το κομμάτι της ανάρτησης, ελπίζω να το άκουσες πάλι :) και σου άρεσαν και οι εικόνες έτσι; Τέλειες είναι! Και αυτή που λες και η αμέσως επόμενη μου αρέσει πολύ εμένα :) και όλες τους!!! έχω τρέλα με την άμμο, τις πετρούλες, τα κοχύλια αλλά και.. τα πέλματα! :p Συγνώμη που καθυστέρησα να απαντήσω, συνέβησαν τόσα αυτές τις ημέρες και εντελώς πρακτικά είχα προβλήματα με την σύνδεση και γενικά με το pc και ακόμα έχω.. για επισκευή και πέταμα θα πάει μάλλον :p Πολλά φιλιά!!!
Τι όμορφο που είναι... Και δεν μπορώ και να το ακούσω δυνατά... Θα το αποθηκεύσω για να το ακούσω στο σπίτι :) Αυτή η μελωδία... σε παίρνει και σε πάει... σε ταξιδεύει... Και τα λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα από σένα...
Και οι φωτογραφίες... Εκείνο το ... ξερό κλαδί μόνο του στην αμμουδιά... Μόνο του... σαν... ξερόκλαδο. Να μας θυμίζει ότι όσο είμαστε μόνοι μας θα' μαστε σαν ξερά... κλαδιά... Και μιλούν και τα δυο για παιδιά... και αυτό και το προηγούμενο..
Αυτό που σε χαρακτηρίζει είναι ο τρόπος που επιλέγεις να σηκωθείς, λέει το βιντεάκι στην αρχή... Όσο κι αν αργήσεις... Συμπληρώνω εγώ... Γιατί καμιά φορά νιώθουμε ότι δεν έχουμε τη δύναμη να σηκωθούμε...
Και τελειώνω (αλήθεια λέω :P) με..αφιερωσούλα!!
Να με προσέχεις γιατί έχω πέσει χαμηλά, έχω πέσει χαμηλά, μάτια μου γλυκά να με αντέχεις...
Μέχρι να σηκωθώ ξανά...λίγο ακόμα μοναχά... μάτια μου γλυκά να με αντέχεις... να με προσέχεις :)
Καλό απόγευμα, φλασάκι μου!
Καλησπέρα ελπηνωράκι μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ πολύ για την αφιερωσούλα, το αγαπάω πολύ το τραγουδάκι...
Χάρηκα που σου άρεσε το κομμάτι της ανάρτησης, ελπίζω να το άκουσες πάλι :)
και σου άρεσαν και οι εικόνες έτσι; Τέλειες είναι! Και αυτή που λες και η αμέσως επόμενη μου αρέσει πολύ εμένα :) και όλες τους!!! έχω τρέλα με την άμμο, τις πετρούλες, τα κοχύλια αλλά και.. τα πέλματα! :p
Συγνώμη που καθυστέρησα να απαντήσω, συνέβησαν τόσα αυτές τις ημέρες και εντελώς πρακτικά είχα προβλήματα με την σύνδεση και γενικά με το pc και ακόμα έχω.. για επισκευή και πέταμα θα πάει μάλλον :p
Πολλά φιλιά!!!