Πρώτη του Μάη, πρώτη του κόσμου ημέρα...

ΓΕΝΕΣΗ

Αὐτὸ τὸ γαρύφαλλο, ποὺ κρατώντας το

ἀνάμεσα στὰ τρία μου δάχτυλα

τὸ σηκώνω στὸ φῶς, μοῦ μίλησε καὶ

παρὰ τὸν κοινὸ νοῦ μου τὸ κατανόησα.

Μι᾿ ἁλυσίδα ἀπὸ ἀτέλειωτους γαλαξίες

συνεργάστηκαν,

διασταύρωσαν κάτω στὴ γῆ φωταψίες

- τὸ σύμπαν ὁλόκληρο πῆρε μέρος στὴ

γέννηση

αὐτοῦ τοῦ γαρύφαλλου.

Κι᾿ αὐτὸ ποὺ ἀκούω εἶναι οἱ φωνὲς

τῶν μαστόρων του μέσα του.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ

Ἂν μὲ βλέπουν νὰ στέκομαι
ὄρθιος, ἀκίνητος, μὲς
στὰ λουλούδια μου, ὅπωςαὐτὴ τὴ στιγμή,
θὰ νόμιζαν πὼς τὰ διδάσκω. Ἐνῷ
εἶμαι ἐγὼ ποὺ ἀκούω
κι αὐτὰ ποὺ μιλοῦν.
Ἔχοντας μὲ στὸ μέσο
μοῦ διδάσκουν τὸ φῶς.

ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Ἀναδύθηκε δάσος ζοφερὸ

ἀπ᾿ τὸ πνεῦμα μας

κι ἐκάλυψε τὸν ὁρίζοντα.

Μόνο ἀτραποὶ τρυπώνουν

καὶ χάνονται μέσα στὸ φόβο.

Μέλλον δὲν φαίνεται.

Τρέχουν, χορεύουν ἀνύποπτα

γιὰ ὅ,τι γίνεται πάνω τους

τὰ παιδιά, ἐνῷ γέρνοντας γύρω

καὶ κάτω ἀπ᾿ τὰ πόδια τους, (ὡς

ν᾿ ἀκοῦν τὴ βοὴ καὶ νὰ βλέπουν

τὸ σύννεφο) σὰν ἕνα ἀπέραντο

ὑπαίθριο ἐκκλησίασμα

τὰ λουλούδια προσεύχονται.

Φιλοσοφία των Λουλουδιών

- Νικηφόρος Βρεττάκος -

Καλή Πρωτομαγιά!!!

"έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα"

Είναι φορές που κάνεις πράγματα ασυναίσθητα, χωρίς να έχεις προλάβει να τα σκεφτείς, να τα συνειδητοποιήσεις, να τα αποφασίσεις.
Εκεί που κάθεσαι ας πούμε απελπισμένος, παραιτημένος και αμέριμνα μιζεριασμένος, κάνει μια έτσι το χέρι σου, παίρνει το τηλέφωνο και σχηματίζει έναν αριθμό, ούτε καν τον αριθμό που θα καλούσες σε κανονικές συνθήκες, μα έναν αριθμό που σχεδόν πίστευες πως τον έχεις ξεχάσει..
περιμένεις εκείνες τις ελάχιστες στιγμές που πραγματοποιείται η κλήση σου να μην απαντηθεί, ή να ακούσεις μιαν αδιάφορη, ακόμα και μια άγνωστη φωνή και όλα να λήξουν χωρίς νόημα όπως ξεκίνησαν.. όμως χωρίς καλά καλά να το καταλάβεις ακούς την πιο αγαπημένη φωνή, όπως την θες, όπως την αγαπάς, όπως την θυμάσαι, όπως τόσο ανόητα νόμισες πως.. , όπως δεν τόλμησες να προσευχηθείς, να λέει μόνο μία λέξη..
μία μόνο λέξη, μικρή, διάσπαρτη από οικείους ήχους, νότες παλλόμενες θαρείς στο ρυθμό που δίνει σκοπό στη ζωή σου, που λιώνουν και λύνουν το κορμί σου, σαν νύχτα έρωτα, σαν αυγουστιάτικο κολύμπι, μια τόση δα λεξούλα αγκαλιασμένη στοργικά από μαξιλαράκια λατρεμένων αναπνοών..
μια λέξη από τρία γράμματα, πώς είναι δυνατόν; Πώς είναι δυνατόν να σε ανασταίνει, να σε σκοτώνει και να σε γεννά μέσα σε μία μόνο στιγμή, πώς;
τόση δύναμη συγκεντρωμένη σε μια ουδέτερη λέξη, απλά και μόνο γιατί την είπε μια μοναδική σε ολόκληρο τον κόσμο φωνή..
που από αυτήν και για αυτήν μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο..
έτσι απλά και όμορφα, όπως το κάνει εκείνη κάθε φορά στην ψυχή σου.

Μεγάλη Πέμπτη

Σήμερα κρεμάται επάνω στο ξύλο Εκείνος
που κρέμασε τη γη
πάνω στα ύδατα.
Στεφάνι από αγκάθια φοράει στο κεφάλι Εκείνος
που είναι
ο βασιλιάς των Αγγέλων.
Ντύνεται με ψεύτικη πορφύρα,
αυτός που περιβάλλει τον ουρανό
με σύννεφα.
Δέχτηκε ράπισμα, Εκείνος
που στον Ιορδάνη
ελευθέρωσε τον Αδάμ.
Με καρφιά καρφώθηκε ο Νυμφίος της Εκκλησίας
Με λόγχη κεντήθηκε ο Υιός Της Παρθένου
Προσκυνούμε τα Πάθη σου Χριστέ
Δείξε σε μας και την ένδοξή σου Ανάσταση.

je suis malade

JE SUIS MALADE

Je ne rêve plus je ne fume plus

Je n'ai même plus d'histoire

Je suis sale sans toi je suis laid sans toi

Je suis comme un orphelin dans un dortoir

Je n'ai plus envie de vivre ma vie

Ma vie cesse quand tu pars

Je n'ai plus de vie et même mon lit

Se transforme en quai de gare

Quand tu t'en vas

Je suis malade complètement malade

Comme quand ma mère sortait le soir

Et qu'elle me laissait seul avec mon désespoir

Je suis malade parfaitement malade

T'arrives on ne sait jamais quand

Tu repars on ne sait jamais où

Et ça va faire bientôt deux ans

Que tu t'en fous

Comme à un rocher comme à un péché

Je suis accroché à toi

Je suis fatigué je suis épuisé

De faire semblant d'être heureux quand ils sont là

Je bois toutes les nuits mais tous les whiskies

Pour moi ont le même goût

Et tous les bateaux portent ton drapeau

Je ne sais plus où aller tu es partout

Je suis malade complètement malade

Je verse mon sang dans ton corps

Et je suis comme un oiseau mort quand toi tu dors

Je suis malade parfaitement malade

Tu m'as privé de tous mes chants

Tu m'as vidé de tous mes mots

Pourtant moi j'avais du talent avant ta peau

Cet amour me tue et si ça continue

Je crèverai seul avec moi

Près de ma radio comme un gosse idiot

Écoutant ma propre voix qui chantera

Je suis malade complètement malade

Comme quand ma mère sortait le soir

Et qu'elle me laissait seul avec mon désespoir

Je suis malade c'est ça je suis malade

Tu m'as privé de tous mes chants

Tu m'as vidé de tous mes mots

Et j'ai le cour complètement malade

Cerné de barricades t'entends je suis malade

Καλή Ανάσταση!!!

Χαρά μου...

υ.γ. θα απαντήσω στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης, όπως δείχνουν τα πράγματα, σε άλλη ημερομηνία.. έως τότε θα απολαμβάνω την παρέα (και την αγκαλιά) της πιο γλυκιάς φατσούλας του κόσμου!!!

υ.γ. 2: άσχετο μα.. έχει κανείς σας ιδέα γιατί δεν μπορώ να μπω στη 'Σύνθεση' στις αναρτήσεις μου εδώ και καιρό, παρά μόνο στην 'Επεξεργασία';
όποτε πατάω Σύνθεση, μου βγάζει σφάλμα και κάνει επαναφορά της σελίδας.. σπαστικόοο!

υ.γ. 3: Φιλάκια!!!

υ.γ. 4: επ! και Καλό Μήνα! :)