Βροχούλα σήμερα...

Η Αδιέξοδη Διέξοδος Του Είναι

για σένα...

Δυνάμωσις - Κ.Π.Καβάφης

 Όποιος το πνεύμα του ποθεί να δυναμώσει
να βγει απ’ το σέβας κι από την υποταγή.
Aπό τους νόμους μερικούς θα τους φυλάξει,
αλλά το περισσότερο θα παραβαίνει
και νόμους κ’ έθιμα κι απ’ την παραδεγμένη
και την ανεπαρκούσα ευθύτητα θα βγει.
Aπό τες ηδονές πολλά θα διδαχθεί.
Την καταστρεπτική δεν θα φοβάται πράξι·
το σπίτι το μισό πρέπει να γκρεμισθεί.
Έτσι θ’ αναπτυχθεί ενάρετα στην γνώσι.   

Από τα Ανέκδοτα Ποιήματα [1903;]

Όνειρα αγκυλωμένα

απόψε στον ύπνο μου είδα
την είσοδο των αστοιχείωτων στοιχείων των πιο απομακρυσμένων από το μέρος της καρδιάς
στην εξορία που τους πέταξε η φυσική νομοτέλεια του 'η ηλιθιότητα είναι ανίκητη'...
στην πράξη ξέρεις δεν μιλάμε για απλή παρουσία και γραφική δράση...
ε σεις λαμόγια, αν δεν το έχετε καταλάβει, όλοι αυτοί θα ανεβαίνουν στο βήμα της Βουλής
κι εσείς από κάτω θα καθόσαστε σούζα να τους ακούτε...
τουλάχιστον όσο θα καταβάλετε προσπάθεια να μην ακούτε αυτά που θα ακούγονται
μέσα στο κενό ηχείο που καταντήσατε τον εγκέφαλό σας
εύχομαι να βρήτε διέξοδο για την ντροπή και τις ενοχές σας,
να αναζητήσετε έστω την ύστατη ώρα την κάθαρσή σας...
και είχα προγραμματίσει άλλα όνειρα να δω γμτ...
τώρα εγώ με ποιον να τα βάλω να βρω το δίκιο μου;;;
τα βάζω με τον εαυτό μου  αφού όλους εσάς δεν σας έχω ούτε για φτύσιμο
και το βουλώνω...
ΌΧΙ δεν κάνω το σωστό
μα είναι χιλιάδες τα θέματα που ανακύπτουνε, λέω... και μοιραία πολλά από αυτά πατάνε με το ένα πόδι έξω από το δημοκρατικό/κοινοβουλευτικό πλάισιο και με το άλλο μέσα όπως τα κάναμε...
και λέω τώρα τί να πω; με ποιον αλήθεια να τα βάλω;;;;
με τον γείτονα; με τον ξάδελφο; με ποιον;;;;;
και στο τέλος τέλος αναρωτιέμαι...
γιατι δεν μιλάς;;;; γιατί δεν μιλάω;;;;
είναι από ψυχραιμία; σύνεση; συναίσθηση ενός μεριδίου ευθύνης ίσως;
μήπως ρε παιδιά είναι από φόβο............................................................;
Α ρε διχόνοια, αν δεν κατάφερε να σε στείλει στον αγύριστο ο Γέρος, του Μοριά και όχι ο άλλος..
ποιος από αυτούς θα τα καταφέρει;
τίποτα, βρήκες το μηνα που τρέφει τους δώδεκα σε αυτή τη γωνιά της γης και στους αιώνες δεν πρόκειται να ξεκουμπιστείς... αυτή η φυλή εσένα τουλάχιστον δεν πρόκειται ποτέ να σε προδώσει!
και μία εικόνα είναι καρφωμένη στο νου μου από την ανατολή αυτής της Δευτέρας που η πατρίδα ξύπνησε αγκυλωμένη...

Μετεκλογικός κλαυσίγελος!

Ρε παιδιά..... το ΠΑΙΔΙ ρε παιδιά..................

το έχετε αδικήσει κατάφορα Επιτέλους αναγνωρίστε το!!!

να ορίστε... πώς μπορείτε και κοιμίζετε γαλήνια

τα τόσο μοχθηρά σας ένστικτα; απορώ!

Όνειρο ανατρεπτικής νυκτός

ντρριιιν........ (μισό)

Έλα Νίκοοοο... τηλεφώνημα!

Aπαραίτητες διευκρινήσεις!
To know us better...

Ανατρεπτικά και ανέλπιστα

Βασανίζομαι από χθες το απόγευμα που ανακοινώθηκαν τα πρώτα αποτελέσματα
Να κοιτάξω μέσα μου και να ξεκαθαρίσω το συναίσθημα
Είναι χαρά και ικανοποίηση ή επιπρόσθετη απελπισία;
και τα δύο είναι!

Χθες άκουσα ανθρώπους να λένε πως σκέφτονται να ψηφίσουν αντιμνημονιακά
Νέους ανθρώπους
Που βγαίνοντας από το παραβάν έλεγαν με τον συναισθηματισμό ογδοντάχρονου
«δεν μου πήγαινε, το χέρι μου δεν πήγε………»
Λες και επρόκειτο για ζήτημα ρουτίνας… προς τα πού έμαθαν να χτενίζουν την χωρίστρα ή κάτι τέτοιο!!!

Άκουσα ανθρώπους που παρέσυραν την οικογένεια και προσπάθησαν να παρασύρουν
και το περιβάλλον τους που προφανώς είχε ξεμείνει από προσωπική άποψη, να λένε
«τους κατατροπώσαμε» γελώντας και τα μουστάκια τους
Εννοώντας πως ψήφισαν χρυσή αυγή………..
Έχοντας την αίσθηση πως κάτι έκαναν, κάτι που τους καθιστά περήφανους στα μάτια τους τάχα, αφήνοντας γελοία και λιγδιασμένα να γυαλοκοπά η προσωπική τους κατάντια ως ανθρώπινα όντα στα σοκαρισμένα μάτια των γύρω τους

Άκουσα ανθρώπους που ποτέ δεν άνοιξαν ένα βιβλίο στη ζωή τους
Να μιλούν για έναν νέο πολιτικό με την απαξίωση που θα έπρεπε να έχουν για τα μούτρα τους….
«Ακόμα και αν με έπειθε ότι μπορεί να κάνει αυτά που λέει είπαν
-και ενώ αυτά θα τα ήθελαν- και πάλι δεν θα τον ψήφιζα»!
Γιατί
-δεν ξέρει να μιλήσει!!!!!!!!!!
-δεν είναι όμορφος ……………………… (κενό)
-είναι κουκουλοφόρος @&*)8%& @%**#@

Νιώθω τόσο παράξενα αλήθεια……..
Δεν μπορώ να χαρώ
Δεν μπορώ να λυπηθώ

Δεν θα λυπηθώ γιατί η ψήφος μου ήταν ψήφος ανατροπής συνειδητή
Όχι ψήφος αγανάκτησης καθώς ποτέ δεν συγκατάθεσα σε πολιτικές
Που θα με έκαναν να αγανακτήσω με μένα!
Όχι ψήφος τιμωριτική καθώς ποτέ δεν ένοιωσα απογοήτευση
από κόμμα… σε απογοητεύει μόνο αυτό που έχεις πιστέψει
ποτέ αυτό που άλλοι πίστεψαν για σένα.

Με απογοητεύουν μόνο οι συμπολίτες μου,
Αυτοί με τους οποίους ήρθα σε επαφή τη χθεσινή μέρα
Και αντάλλαξα ευτυχώς και κατ επιλογήν ελάχιστες και μετρημένες κουβέντες.

Με απογοητεύουν οι νέοι άνθρωποι που είναι γαντζωμένοι
Στο άρμα που τους υπέδειξαν
Που τρίζει και σέρνεται κι όμως δεν έχουν την ψυχή να πηδήξουν
Στο έδαφος και να σταθούν στα δικά τους πόδια

Με απογοητεύει η λογική των Ελλήνων που ακόμα
Και σε αυτές τις τόσο κρίσιμες και μεταιχμιακές συγκυρίες
Ένωσαν τον δικομματισμό, τον παλαιοκομματισμό γενικότερα
Σε μία ακόμα υπολογίσιμη δύναμη και τον έσωσαν
Ενώ είχαν την ευκαιρία να τον αποδυναμώσουν απόλυτα
Έστω και κάτω από την ισχύ ενός εκλογικού νόμου
που μόνο δημοκρατικός δεν μπορεί να λέγεται
Κάτι τέτοιο δεν έγινε.. όχι ακόμα.

Υπάρχει δρόμος ακόμα μπροστά
Και ώρες να μεσουρανήσει ο ήλιος που θα μας ανοίξει διάπλατα εύχομαι τα βλέφαρα
Και δεν θα μας τυφλώσει

Έχω την αίσθηση ότι ξυπνήσαμε σαν από χρόνια ύπνωση
Ακόμα δεν έχουμε σηκωθεί να σταθούμε στα δυο μας πόδια
Καθρεπτίσαμε επ’ ακριβώς στο χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα
Το μούδιασμα του ξυπνήματός μας
Την αδυναμία και το έλλειμμα να κρατήσουμε την κατάσταση στα χέρια μας
Και να κυβερνηθούμε με την ελπίδα και το όραμα της νέας μέρας που ξημέρωσε
Και ξημερώνει πάνω από τα κεφάλια μας και πάνω από την Ευρώπη.

Αποδέχομαι πως διανύουμε ένα απαραίτητο μεταβατικό στάδιο
Για όσο το δυνατόν πιο συνειδητό και ομαλό πέρασμα στη νέα μέρα….
Φοβάμαι μην γυρίσουμε πλευρό και συνεχίσουμε να κοιμόμαστε μακάριοι…..

Εύχομαι πως η επόμενη εκλογική αναμέτρηση που λογικά με γοργό βήμα
Έρχεται να συναντήσει την συγκυρία
Θα μας ξεσηκώσει με μεγαλύτερη συνειδητότητα
Και θα σημάνει, θα επιβεβαιώσει την Ανατροπή
Και όχι την αγανάκτηση, που υπήρξε θέλω να πιστεύω απλώς η αφετηρία
Της αφυπνιστικής μας ζύμωσης και διεργασίας.

Οι κλυδωνισμοί του παλιού καθεστώτος έλαβαν τέλος
Το οικοδόμημα κατέρρευσε
Και όπως ένα μεγάλο οικοδόμημα μετά από σεισμό
Μπορεί να κρατήσει ένα μέρος του να τραμπαλίζεται για λίγο μεταξύ κενού και θεμελίων, έτσι φαντάζουν οι παλιές δυνάμεις που απέμειναν.

Εξαρτάται από τα υγιή στοιχεία να το αφήσουν να τραμπαλίζεται έως ότου αυτό να πέσει
μοιραία παρασύροντας ότι σε πείσμα των καιρών εμμένει να στεγάζεται στα συντρίμμια ή να φέρει την μπουλντόζα και να επισπεύσει την ώρα της ανοικοδόμησης, προσπαθώντας να περισώσει από τα συντρίμμια ό,τι μπορεί να σωθεί, χάριν της ενότητας.

Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να εκτιμήσουμε το μεταβατικό στάδιο στο οποίο βρεθήκαμε… θυμάμαι χρόνια κι χρόνια ελεύθερες φωνές, αισθήματα πάλης αναμεμιγμένα με εκείνα της απελπισίας να φωνάζουν και να προσδοκούν την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά του δικομματισμού
Η αρχή επιτέλους έγινε
Αυτό πρέπει να το κρατήσουμε ως την ακριβή μας δυναμική
Στο δρόμο για την ελευθερία, την αυτονομία και την αξιοπρέπεια

Αν το πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων στο επόμενο βήμα μας
Θα είμαστε καθολικά άξιοι της μοίρας μας.



..........


-Είναι Τρίτη μεσημέρι πια, ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης
θα πρέπει να δέχεται αυτή την ώρα την διερευνητική εντολή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας..
οι επόμενες εκλογές λογικά είναι πολύ κοντά και αυτές θα κρίνουν όλα!

-Το βίντεο με τις πρώτες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα μετά τα αποτελέσματα της Κυριακής έχει θέση εδώ και μόνο γιατί φέρει τα μόνα λεπτα της ώρας που με άγγιξαν μέσα σε μια ολόκληρη μέρα με την κρισιμότητα και την ιστορικότητα της προχθεσινής.. τη στιγμή που από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κάθε εκλογική αναμέτρηση ήταν για μένα αφορμή απανωτών ψυχικών και εγκεφαλικών ερεθισμών.. φέτος έκανα απλώς την υποχώρηση να τους παρακολουθήσω για περίπου τρεις ώρες.. η ανοχή έχει εξ ορισμού όρια!

Μάιος 2012

Εύχομαι ένα γλυκομυρωμένο πρωτομαγιάτικο πρωινό...
κι ας έρθει ο Μάης φωτεινός, χαρούμενος και τρυφερός
να γεμίσει αισθήσεις και συναισθήσεις τις μέρες μας...
κι ας απλώσει τις ηλιαχτίδες του να διαλύσει τα σκοτάδια μας,
να μας αφυπνίσει, και έστω ένα ξέφωτο πίσω του να αφήσει
όπου το μέλλον θα βρει πρόσφορη την ελπίδα.. και θ' ανθίσει!