Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Σπρώχνοντας τη μέρα...



Σαν να γλίστρησε κιόλας η μέρα
και να έφερε σκοτάδι
άστρα δάκρυα κι όνειρα
Έτσι στέκω και κοιτώ
την Ανατολή
Που δεν ξημέρωσε για μένα

Στις πρώτες αχτίδες
εναποθέτω τις ευχές
τις ελπίδες μου, τις προσμονές
Να αποκαλυφθεί ο χρόνος ο ψεύτης
να δώσει παράσταση μόνο για μένα

«Εδώ θα μείνεις
Μέχρι με τα μάτια μου να σε δω
να συρρικνώνεσαι
μέσα από τα πέπλα της θλίψης

Μονάχα μια στιγμή να γίνεις
ως την ανατολή της Σελήνης
Κι έπειτα χάσου από τα μάτια μου
και κράτα αιώνια.»



Επειδή μερικές μέρες και πέντε λεπτα έμπνευσης είναι πολύτιμα...


Σε μία ξεχωριστή φίλη.
Σε ευχαριστώ.

16 σχόλια:

  1. Ανώνυμος4/2/10, 4:29 μ.μ.

    Σαν να ήξερες...

    "Εδώ θα μείνεις
    Μέχρι με τα μάτια μου να σε δω
    να συρρικνώνεσαι
    μέσα από τα πέπλα της θλίψης..."

    Ναι, κάπως έτσι γίνεται πάντα... Θα μείνω εδώ μέχρι να δω όσα περίτεχνα φόρτωσες την ουράνια κατά τα άλλα σου ύπαρξη... Παραφράζω και λέω εγώ... Συρρικνώνεσαι από τα ανίσχυρα ψεύδη που επιμελώς κάλυψαν τις αδυναμίες και τις ντροπές μας...

    Σαν άλλοι Κάλχες γράφουμε για όσα φτάνουν ως το μεδούλι μας, ακούγοντας τη φωνή του ενστίκτου, που από μονοπάτια δύσβατα μας οδηγεί στην κοιλάδα με τις μαργαρίτες...

    Δεν υπάρχει λέξη, να σηκώσει τη ζεστασιά που αισθάνθηκα στη ζερβή μου τη μεριά διαβάζοντας αυτές τις γραμμές...

    Μόνο να είσαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ποσο ομορφη αφιερωση γλυκια μου!!!

    μα φυσικα και ειναι πολυτιμες αυτες οι λεξεις που πλεκουν κατι τοσο ομορφο...!

    "εδω θα μεινεις..."

    τοσο αποφασιστικο και συναμα δυσκολο...

    νεραιδενια σου φιλακια καλη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Auctor Ignotus

    Δάφνη μου, σε ευχαριστώ πολύ ξανά!
    Έτσι είναι, πάντα με το ένστικτο να μας οδηγεί.. είτε το ξέρουμε είτε όχι.. συνήθως όχι!
    Φιλιά πολλά,
    καλό σου ξημέρωμα
    με όμορφες εμπνεύσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @NAΪΑΔΑ

    Πολύτιμες οι στιγμές που σε βγάζουν από τη λήθη..
    Ακόμα κι αν είναι για να κάνεις κάτι τόσο τρελό όσο να επιβάλεις την θέλησή σου στο Χρόνο :)
    Να είσαι καλά Νεράιδά μου!
    Όμορφα όνειρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τό 'χεις το "μικρόβιο" της ποίησης.
    Το διακρίνω αν καιρούς στην έκφρασή σου. Θες παράδειγμα? Στο προηγούμενο πόστ είχες μία πολύ ωραία φράση: 'Να έχουν ένα αυτί να γείρουν οι τσιρίδες μου':)έγραφες. Βέβαια έχει πλάκα ο συσχετισμός αλλά φανερώνει πολλά!!

    Άντε, γράφουμε τώρα λέμε!!! :)

    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ όμορφο flash!
    Θλίψη νιώθουν οι πραγματικά ευαίσθητοι άνθρωποι…
    Δεν γίνεται να νιώσουμε την αξία των στιγμών που είμαστε χαρούμενοι αν δεν έχουμε νιώσει και θλίψη στο παρελθόν και έτσι να κάνουμε μια σύγκριση…
    Η περίοδος αυτή, της θλίψης είναι μια άσκηση της ψυχής αλλά
    Ξέρω, το έχω ζήσει, το ζω ακόμα πολλές φορές αυτό το συναίσθημα του να τα βλέπω όλα εναντίον μου… όμως θυμάμαι τελικά ότι πάντα έρχεται το φως και μόλις ανοίξω το παράθυρο εισβάλουν οι ακτίνες από το φεγγάρι και μου χαϊδεύουν το κορμί και τότε χαμογελώ…. και περιμένω να γίνει ο κύκλος και να διαλυθούν τα μαύρα σύννεφα γιατί έτσι γίνεται πάντα…
    Μπορεί να μην είμαστε ηθοποιοί αλλά νιώθουμε σαν να είμαστε και αλλάζουμε ρόλους με τα συναισθήματά μας να συγκρούονται… όμως πάντα έρχεται η Ανατολή…
    Ξέρεις νιώθω ευτυχία, μέσα στην θλίψη μου, όταν συμβαίνουν πράγματα που γίνονται και δεν μπορώ να τα ελέγξω… όπως : Ο ήλιος θα ανατέλλει κάθε πρωί, ευτυχώς , ανεξάρτητα από την δική μου ψυχολογία… Είναι καλό αυτό γιατί πάντα, τελικά, έρχεται εκείνο το πρωινό που νιώθω την ζέστη του… τι καλά που δεν μπόρεσα να τον επηρεάσω τότε στις δύσκολες ημέρες…
    Η φιλοδοξία και η πίστη για τον ερχομό της καλοσύνης συνθλίβει τις άσχημες στιγμές, τις εξαλείφει, τις συρρικνώνει, τις κάνει να φαντάζουν ανύπαρκτες…
    Τα μάτια δακρύζουν και έτσι βγαίνει από μέσα μας το δηλητήριο και καθαρίζουμε και ξυπνά ο εγωισμός μας και βλέπουμε τον εαυτό μας να μας ανήκει…
    Καλό βράδυ να έχεις.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Flashaki μου, είναι πολύ όμορφο... Μου θύμισε ένα τραγούδι... δεν ξέρω γιατί, αλλά θα σου αφήσω τους στίχους :) "Τρεις φορές θα σε ρωτήσω πως το χρόνο σταματάς όταν έρχεσαι τα βράδια και στα μάτια με κοιτάς..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Κωνσταντίνος Κόλιος

    Καλησπέρα Κωνσταντίνε,
    κανένα μικρόβιο... υγιέστατη νιώθω! :)
    ‘Ουφ’ της στιγμής είναι αυτά και ως τέτοια βρίσκουν την θέση τους κι εδώ μέσα.
    Ναι, οι τσιρίδες μου έχουν πλάκα, δεν είναι δα και τόσο τρομερές.. :) χιούμορ έκανα.
    Να είσαι καλά,
    καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Νικόλας Κ.

    Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά.. η γη θα γυρίζει, ο ήλιος θα ανατέλλει.. ανεξάρτητα από εμάς, ακριβώς έτσι είναι και πολύ καλά, όπως σωστά λες.
    Όμως εγώ με αυτόν τον τσαρλατάνο τον χρόνο έχω ένα θεματάκι, πάντα θα έχω.. ίσως επειδή ποτέ δεν θα μπορέσω να τον καταλάβω, ίσως επειδή δεν μου αρέσει που την έχει έτσι καλοστημένη την απάτη του και δεν μπορώ να τον ξεσκεπάσω...
    Γιατί ο ήλιος είναι απλά ένα ρολόι που μετράει τα μη μετρήσιμα.. αυτά που σε χρόνο μπορούν να μεταφραστούν σε μια μοναδική στιγμή ή σε μια αιωνιότητα για τον καθένα μας.. χωρίς αυτή την μοναδική για τον καθένα αλήθεια, αίσθηση, την πότε θλιμένη και την πότε γεμάτη ευτυχία, την οποιαδήποτε αίσθηση, να μπορεί να την καταγράψει κανένα ρολόι..
    «η πίστη για τον ερχομό της καλοσύνης συνθλίβει τις άσχημες στιγμές, τις εξαλείφει, τις συρρικνώνει, τις κάνει να φαντάζουν ανύπαρκτες»... αυτό μου είπες, και ίσως αυτό να είχα ανάγκη να ακούσω.
    Σε ευχαριστώ Νικόλα,
    καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @elpenor

    Ελπήνωρ μου,

    θέλω να σου πω ότι είσαι μοναδική ΚΑΙ πολύτιμη!

    Ακριβώς έτσι...

    Σε ευχαριστώ πολύ.. πολύ όμως!

    Και για αυτό:

    http://www.youtube.com/watch?v=vPvg5lZNcRE

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εγώ σε ευχαριστώ flash... τα λογάκια σου δεν θα μπορούσαν να βρουν πιο κατάλληλη στιγμή... Σε ευχαριστώ αλήθεια :) Φιλάκια πολλά, πολλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ελπήνωρ,
    χαίρομαι πολύ, αλήθεια σου λεώ :)
    Ούτε και τα δικά σου όμως...
    Αυτό που κάνεις όταν έρχεσαι εδώ και αφήνεις τις λέξεις σου... είναι μαγεία!
    Το τραγουδάκι αυτό, αν το ήξερα, είναι πολύ πιθανό να είχα συνοδεύσει την ανάρτηση με αυτό.
    Ούτε εγώ η ίδια δεν θα με μετέφραζα καλύτερα, ούτε εγώ!
    Και όταν συμβαίνει αυτό, για να μην το κάνω μελό :) θα πω -συγκρατημένα :p - οτι είναι μαγικό!
    Κι όταν λέω οτι είσαι πολύτιμη, το εννοώ.. πολύτιμη σε μένα, αλλά και στον καθένα θα ήσουν.. είμαι σίγουρη γι αυτό!
    Αυτά! :)))
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όχι, ΕΓΩ ευχαριστώ :PP Κι ΕΓΩ χαίρομαι πιο πολύ... που σε διάβασα σωστά και που σου άρεσε το τρααγούδι - που είναι ένα από τα αγαπημένα μου - και που είχε να σου πει όσα και σε μένα. Εγώ ευχαριστώ, εντάξει; :P (Και δεν θέλω αντιρρήσεις) Σε αφήνω τώρα - πάω να σπρώξω τη νύχτα μου :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλά να περάσεις σήμερα και αύριο... Μόνο η ιδέα ότι αύριο δεν είναι μια απλή Δευτέρα, νομίζω ότι δίνει αισιοδοξία!
    Να προσέχεις flash...Τα κουβάρια είναι για να τα δημιουργούμε και τελικά να τα ξεμπλέκουμε, όπως την καλούμπα των χαρταετών! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @elpenor μου,

    να μου αφήνεις τέτοια όμορφα τραγουδάκια εδώ, όποτε θες.. ψοφάω εγώ για τραγουδάκια.. ω είναι γεγονος, ναι!!! :)))
    όσο για τη νύχτα.. μη τη σπρώχνεις, να την γεμίζεις όνειρα.. ναι; :)
    Φιλάκια!!!

    Και ευχαριστώ πολύ!

    (Ε, τί.. τί έγινε;.. δεν έπρεπε να το πω αυτό;)

    χαχαχα :pp

    Φιλιά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Νικόλα μου,
    όχι, δεν είναι μια απλή Δευτέρα, είναι η πιο πολύχρωμη, η πιο αγνή, η πιο ελεύθερη και η πιο.. νόστιμη Δευτέρα όλου του χρόνου! :)
    Αλίμονο βέβαια αν περιμένουμε αυτή τη μόνη Δευτέρα να μας χαρίσει αισιοδοξία.. δεν είναι αυτό.. αυτή.. ο άγιος Βαλεντίνος είναι μάλλον.......
    εεεε πλάκα κάνω!!!
    όλα καλά!
    Τα κουβαρια είναι για να τα δημιουργούμε και τελικά να τα ξεμπλέκουμε... δεν θα μπορούσα να συμωνήσω περισσότερο... αφού ετσι ακριβώς είναι! :))

    άσχετο, αλλά με έχει πιάσει μια νύστα.. κλείνουν τα μάτια μου.. πάω για ύπνο και τα λέμε το πρωί τα υπόλοιπα.

    ζζζζζζζζ :p

    Καλό ξημέρωμα Νικόλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή