Αυτο ειναι στο βαθος η ποιηση,
η τεχνη να οδηγεισαι και να φτανεις προς αυτο που σε υπερβαινει.
να γινεσαι ανεμος για τον χαρταετο και χαρταετος
για τον ανεμο, ακομα κι οταν ουρανος δεν υπαρχει.
Δεν παιζω με τα λογια.
Μιλω για την κινηση που ανακαλυπτει κανεις να σημειωνεται μεσα στη 'στιγμη'
οταν καταφερνει να την ανοιξει και να της δωσει διαρκεια. Οδ.Ελυτης
Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012
όπα, όπα, όπα, Αβάντι Μανέστρο...
Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει
είναι που Ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου