Αυτο ειναι στο βαθος η ποιηση,
η τεχνη να οδηγεισαι και να φτανεις προς αυτο που σε υπερβαινει.
να γινεσαι ανεμος για τον χαρταετο και χαρταετος
για τον ανεμο, ακομα κι οταν ουρανος δεν υπαρχει.
Δεν παιζω με τα λογια.
Μιλω για την κινηση που ανακαλυπτει κανεις να σημειωνεται μεσα στη 'στιγμη'
οταν καταφερνει να την ανοιξει και να της δωσει διαρκεια. Οδ.Ελυτης
Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012
"Καρδιά αλυσοδεμένη, πνεύμα Ελεύθερο"
"Όταν δένει κανείς γερά την καρδιά του και την φυλακίζει,
μπορεί να δώσει πολλές ελευθερίες στο πνεύμα του. Το 'χω ξαναπεί αυτό.
Κανείς όμως δεν το πιστεύει ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΗΔΗ..."
και τι να το κάνεις κυρ-Nietzsche το πνεύμα άνευ καρδιας; κι άντε και τό 'κανες κάτι. με τι καρδια να το φχαριστηθεις ωρε μπίρο'μ; σα να λέμε, μωρε καλο ήτανε τούτο το φιλι! το φχαριστήθηκα με το μυαλο μου... πάει; δεν πάει, λέω εγω...
φλασάκι μου, το τραγούδι μ' άρεσε κι αυτο στο λέω απο καρδιας!
και τί διαφορετικό υπόσχεται το τραγούδι από αυτό που λέει ο κυρ-Νίτσε, ναυτάκι μου;
σαν να μου φαίνεται οτι έχεις όρεξη για κουβέντα χαχαχαχαχαχαχα...
αυτό που ΕΙΝΑΙ και Πιστεύω και βρήκα στα λόγια του Νίτσε είναι πως Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
ας μην μπούμε στην φιλολογία του αν είναι σπουδαιότερη η ελευθερία του πνεύματος ή της καρδιάς για μένα είναι δεδομένο γραμμικά...
η καρδιά μας είναι εγγύτερα στο σώμα και τα πάθη μας αυτό που είναι φτιαγμένο να δύναται να κατακτήσει την απόλυτη ελευθερία είναι το πνεύμα μας
στο μέσον της απόστασης ύλης και πνεύματος η καρδιά μας, μέσω του ιερότερου των συναισθημάτων, είναι αυτή που μόνο μπορεί να αναχαιτίσει την σκλαβιά της ύπαρξής μας...
οπότε νομίζω πως τελικά συμφωνούμε :) τίποτα δεν είναι το πνεύμα μας χωρίς μια καρδιά γεμάτη! δεν μπορεί να είναι τίποτα.. του λείπουν τα θεμέλια!
και γεμάτη καρδιά είναι η αφοσιωμένη.. η καρδιά που έχει βρει σκοπό, δρόμο και προορισμό αυτή που δεν παρεκλίνει και εργάζεται ακούραστα στις υψηλότερες δονήσεις της όπως ακούραστα εργάζεται για το σώμα μας έτσι ακούραστα ξέρει να το κάνει και για το πνεύμα ;) χαρίζοντας και στα δυο άλλωστε την Ελευθερία...
έλα και το ξέρω πως εσύ ειδικά τα πας περίφημα με τα κάθε λογής οξύμωρα :)))
υ.γ. φυσικά και ένα φιλί το ευχαριστιόμαστε με το μυαλό μας! νευροδιαβιβαστές ναυτάκι ;) το μυαλό ευχαριστιέται χάρη στην καρδιά που κτυπά και η καρδιά νιώθει χάρη στο μυαλό που ανταποκρίνεται...
απαπαπα... τόση ανάλυση για να διαπιστώσουμε πως συμφωνούμε; φλασάκι μου, το τραγούδι μου ήρεσεν ως τραγούδι κι ο κυρ-Φρειδερίκος δεν μίλαγε και πολυ για αγάπη το κλείδωμα της καρδιας αλλιως το εννοούσε φοβούμε με την δικη σου οπτικη συμφωνω εξ' απολύτως και το γνωρίζεις :)
μπίρο'μ=λεβέντη μου, και τα δύο τουρκαρβανίτικες επιρροες :) το μπίρο αρβανίτικο, το λεβέντ τούρκικο
ναυτάκι αν είναι να προσαρμόσω την όποια αυθεντία στη δική μου την αλήθεια δεν διστάζω στιγμή, πίστεψέ με..
εξάλλου ο αποφθεγματικός λόγος είναι πολλές φορές τόσο όμοιος με την ποίηση όσον αφορά τις οπτικές..
και ο Φρειδερίκος ήταν πληγωμένος, αιώνια λαβωμένος.. ποια φυλακή ταιριάζει καλύτερα σε αυτό; αυτή που λέω και συμφωνούμε; ή αυτή που φοβόμαστε και υποθέτουμε;
βλέπεις λοιπόν; με τον έναν ή τον άλλο τρόπο γεμάτη ήταν η καρδιά του όσο το πνεύμα του περιπλανιόταν στα ανεξερεύνητα ύψη -της ηδονής(πληρότητας) ή της οδύνης..
άσε δηλαδή που δεν ξέρω πότε το είπε το παραπάνω! :p εσύ ξέρεις; και αν ήταν όσο ήταν τρελός για τη Λου του (δεν είμαι καθόλου βέβαιη για το όνομα αλλά τελοσπαντων τώρα) και έβρισκε ανταπόκριση;;; αν ήταν τότε;
και άσε ακόμα που αν το είπε όντας πληγωμένος και κλειδαμπαρωμένος και δεν είναι παρμένο από σημειώσεις ή αλληλογραφία αλλά το έλεγε με ευθύνη, θα υποχρεωθώ να διαφωνήσω.. και δεν το θέλω αυτό ναυτάκι μου, καθόλου δεν το θέλω..
γιατί ξέρω τώρα και καταλαβαίνω πόσο σπουδαία είναι σε κάθε περίπτωση η Θετικότητα!
Ξέρω; Όλοι νομίζουμε ότι ξέρουμε... Αλλά αποδεικνύεται στο τέλος ότι είμαστε... στραβάδια :-)
Η πίστη συντελείται με τη συμμετοχή τής καρδιάς... πάντα... Άλλωστε εκείνη φυλακίζεται... μόνη της... δεν την φυλακίζει κανείς... κανείς δεν μπορεί να το κάνει αυτό... Δεν υπάρχει βασιλιάς νους σ' αυτό το βασίλειο που να παίρνει τις αποφάσεις... Η καρδιά είναι η βασίλισσα που με τη σειρά της καταφέρνει να εμπνέει το πνεύμα... Εκείνη κυριαρχεί, εκείνη βασιλεύει, εκείνη αποφασίζει... Το πνεύμα την υπακούει πιστά και ακολουθεί τις επιταγές της... Υποταγμένο σ' αυτήν νιώθει να ελευθερώνεται και να εξελίσσεται... Οξύμωρο; Ο καθένας την ελευθερία του όπως θέλει την ορίζει... Το κάνει η ίδια η καρδιά όταν αυτοφυλακίζεται... γιατί όχι και το πνεύμα;
Δεμένη γερά κάπου ή κλειδαμπαρωμένη, δεν βλέπω και μεγάλη διαφορά. Και το κλειδαμπαρωμένη σαν προσδιορισμός μπορεί να σημαίνει πως είναι δοσμένη στο ανύπαρκτο ένα... το μοναδικό... έως ότου αποφασίσει να αποδείξει ότι δεν είναι ανύπαρκτο... Μακριά από εμάς... πάντα :-)
Δεν είναι κατάσταση αυτή... αντί να κάνουμε καμιά φασίνα στο κατάστρωμα το ρίξαμε στην κουβέντα :-)
:))) πειρατούλη όταν μου το άφησες δεν ήμουν για φασίνα ψέματα να σου πω; τώρα όμως είμαι! μωρέ θα στο κάνω εγώ το καραβάκι να λαμποκοπάει κάτσε και θα δεις :p
θέλω ακόμα να σου πω οτι είναι ένα από τα πιο όμορφα σχόλια που μου έχουν αφήσει.. ναι! γιατί λέξη προς λέξη συμφωνώ χοχοχο :ο)
ακόμααααα... πως το θυμάμαι πολύ καλά και δεν το ξέχασα! πόσο πολύτιμο μου ήταν τη στιγμή που το διάβασα ακριβώς... και επειδή λοιπόν ακόμα το θυμάμαι όσο και να μην το καταλαβαίνεις εσύ τώρα αυτό δεν γίνεται να μην στο πω.. να μην σου πω, Ευχαριστώ!!!
α! κάτσε δεν τελείωσα! :p θα αφήσω και μια μικρούλα ένσταση που μου ήρθε τώρα γιατί αλλιώς τί παλιοφλασάκι θα ήμουνα; :ο)
που λες.. ναι πράγματι, όλοι στραβάδια είμαστε και συμφωνώ.. όμως όταν αγαπάμε είμαστε το δυνατόν λιγότερο στραβάδια!!! ;) και όταν ερωτευόμαστε το δυνατόν περισσότερο βέβαια :ο) έτσι δεν είναι; φαντάζεσαι λοιπόν να μας βρουν και τα δυο ταυτόχρονα;;; χαχαχαχα το φαντάζεσαι; όχι πες! :)))))))))
και τι να το κάνεις κυρ-Nietzsche το πνεύμα άνευ καρδιας; κι άντε και τό 'κανες κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τι καρδια να το φχαριστηθεις ωρε μπίρο'μ;
σα να λέμε, μωρε καλο ήτανε τούτο το φιλι! το φχαριστήθηκα με το μυαλο μου...
πάει; δεν πάει, λέω εγω...
φλασάκι μου, το τραγούδι μ' άρεσε
κι αυτο στο λέω απο καρδιας!
:))
:)))
Διαγραφήκαι τί διαφορετικό υπόσχεται το τραγούδι
από αυτό που λέει ο κυρ-Νίτσε, ναυτάκι μου;
σαν να μου φαίνεται οτι έχεις όρεξη για κουβέντα χαχαχαχαχαχαχα...
αυτό που ΕΙΝΑΙ και Πιστεύω
και βρήκα στα λόγια του Νίτσε είναι πως
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
ας μην μπούμε στην φιλολογία του αν είναι σπουδαιότερη
η ελευθερία του πνεύματος ή της καρδιάς
για μένα είναι δεδομένο γραμμικά...
η καρδιά μας είναι εγγύτερα στο σώμα και τα πάθη μας
αυτό που είναι φτιαγμένο να δύναται να κατακτήσει
την απόλυτη ελευθερία είναι το πνεύμα μας
στο μέσον της απόστασης ύλης και πνεύματος
η καρδιά μας, μέσω του ιερότερου των συναισθημάτων,
είναι αυτή που μόνο μπορεί να αναχαιτίσει
την σκλαβιά της ύπαρξής μας...
οπότε νομίζω πως τελικά συμφωνούμε :)
τίποτα δεν είναι το πνεύμα μας
χωρίς μια καρδιά γεμάτη!
δεν μπορεί να είναι τίποτα.. του λείπουν τα θεμέλια!
και γεμάτη καρδιά είναι η αφοσιωμένη..
η καρδιά που έχει βρει σκοπό, δρόμο και προορισμό
αυτή που δεν παρεκλίνει και εργάζεται ακούραστα
στις υψηλότερες δονήσεις της
όπως ακούραστα εργάζεται για το σώμα μας
έτσι ακούραστα ξέρει να το κάνει και για το πνεύμα ;)
χαρίζοντας και στα δυο άλλωστε την Ελευθερία...
έλα και το ξέρω
πως εσύ ειδικά
τα πας περίφημα
με τα κάθε λογής οξύμωρα :)))
υ.γ. φυσικά και ένα φιλί το ευχαριστιόμαστε με το μυαλό μας!
νευροδιαβιβαστές ναυτάκι ;)
το μυαλό ευχαριστιέται χάρη στην καρδιά που κτυπά και η καρδιά νιώθει χάρη στο μυαλό που ανταποκρίνεται...
υ.γ.2 τί θα πει μπίρο'μ; :)
απαπαπα...
Διαγραφήτόση ανάλυση για να διαπιστώσουμε πως συμφωνούμε;
φλασάκι μου, το τραγούδι μου ήρεσεν ως τραγούδι
κι ο κυρ-Φρειδερίκος δεν μίλαγε και πολυ για αγάπη
το κλείδωμα της καρδιας αλλιως το εννοούσε φοβούμε
με την δικη σου οπτικη συμφωνω εξ' απολύτως και το γνωρίζεις :)
μπίρο'μ=λεβέντη μου, και τα δύο τουρκαρβανίτικες επιρροες :)
το μπίρο αρβανίτικο, το λεβέντ τούρκικο
ναυτάκι αν είναι να προσαρμόσω την όποια αυθεντία
Διαγραφήστη δική μου την αλήθεια
δεν διστάζω στιγμή, πίστεψέ με..
εξάλλου ο αποφθεγματικός λόγος είναι πολλές φορές τόσο όμοιος με την ποίηση όσον αφορά τις οπτικές..
και ο Φρειδερίκος ήταν πληγωμένος, αιώνια λαβωμένος..
ποια φυλακή ταιριάζει καλύτερα σε αυτό;
αυτή που λέω και συμφωνούμε;
ή αυτή που φοβόμαστε και υποθέτουμε;
βλέπεις λοιπόν;
με τον έναν ή τον άλλο τρόπο
γεμάτη ήταν η καρδιά του όσο το πνεύμα του περιπλανιόταν
στα ανεξερεύνητα ύψη -της ηδονής(πληρότητας) ή της οδύνης..
άσε δηλαδή που δεν ξέρω πότε το είπε το παραπάνω! :p
εσύ ξέρεις; και αν ήταν όσο ήταν τρελός για τη Λου του (δεν είμαι καθόλου βέβαιη για το όνομα αλλά τελοσπαντων τώρα) και έβρισκε ανταπόκριση;;; αν ήταν τότε;
και άσε ακόμα που αν το είπε όντας πληγωμένος και κλειδαμπαρωμένος και δεν είναι παρμένο από σημειώσεις ή αλληλογραφία αλλά το έλεγε με ευθύνη,
θα υποχρεωθώ να διαφωνήσω..
και δεν το θέλω αυτό ναυτάκι μου, καθόλου δεν το θέλω..
γιατί ξέρω τώρα και καταλαβαίνω
πόσο σπουδαία είναι σε κάθε περίπτωση
η Θετικότητα!
Καλό ξημέρωμα μπιρο'μ και να είσαι Καλά! :)
Εγώ πάντως το πιστεύω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαιιιιι! Χαίρομαι πολύ πειρατούλη..
Διαγραφήπου το πιστεύεις
και που πιθανότατα το ξέρεις :)))
υ.γ. άραγε η πίστη συντελείται με την συμμετοχή
του πνεύματος ή της καρδιάς; :ο)
υ.γ.2 προς αποφυγήν παρερμηνειών γενικά -μακρυά από μας :p
λέει δεμένη γερά (κάπου) δεν λέει κλειδαμπαρωμένη...
Ξέρω; Όλοι νομίζουμε ότι ξέρουμε... Αλλά αποδεικνύεται στο τέλος ότι είμαστε... στραβάδια :-)
ΔιαγραφήΗ πίστη συντελείται με τη συμμετοχή τής καρδιάς... πάντα... Άλλωστε εκείνη φυλακίζεται... μόνη της... δεν την φυλακίζει κανείς... κανείς δεν μπορεί να το κάνει αυτό... Δεν υπάρχει βασιλιάς νους σ' αυτό το βασίλειο που να παίρνει τις αποφάσεις... Η καρδιά είναι η βασίλισσα που με τη σειρά της καταφέρνει να εμπνέει το πνεύμα... Εκείνη κυριαρχεί, εκείνη βασιλεύει, εκείνη αποφασίζει... Το πνεύμα την υπακούει πιστά και ακολουθεί τις επιταγές της... Υποταγμένο σ' αυτήν νιώθει να ελευθερώνεται και να εξελίσσεται... Οξύμωρο; Ο καθένας την ελευθερία του όπως θέλει την ορίζει... Το κάνει η ίδια η καρδιά όταν αυτοφυλακίζεται... γιατί όχι και το πνεύμα;
Δεμένη γερά κάπου ή κλειδαμπαρωμένη, δεν βλέπω και μεγάλη διαφορά. Και το κλειδαμπαρωμένη σαν προσδιορισμός μπορεί να σημαίνει πως είναι δοσμένη στο ανύπαρκτο ένα... το μοναδικό... έως ότου αποφασίσει να αποδείξει ότι δεν είναι ανύπαρκτο... Μακριά από εμάς... πάντα :-)
Δεν είναι κατάσταση αυτή... αντί να κάνουμε καμιά φασίνα στο κατάστρωμα το ρίξαμε στην κουβέντα :-)
:))) πειρατούλη όταν μου το άφησες
Διαγραφήδεν ήμουν για φασίνα
ψέματα να σου πω;
τώρα όμως είμαι!
μωρέ θα στο κάνω εγώ το καραβάκι να λαμποκοπάει
κάτσε και θα δεις :p
θέλω ακόμα να σου πω οτι είναι ένα από τα πιο όμορφα
σχόλια που μου έχουν αφήσει..
ναι! γιατί λέξη προς λέξη συμφωνώ χοχοχο :ο)
ακόμααααα... πως το θυμάμαι πολύ καλά
και δεν το ξέχασα!
πόσο πολύτιμο μου ήταν τη στιγμή που το διάβασα ακριβώς...
και επειδή λοιπόν ακόμα το θυμάμαι
όσο και να μην το καταλαβαίνεις εσύ τώρα αυτό
δεν γίνεται να μην στο πω..
να μην σου πω, Ευχαριστώ!!!
α! κάτσε δεν τελείωσα! :p
θα αφήσω και μια μικρούλα ένσταση που μου ήρθε τώρα
γιατί αλλιώς τί παλιοφλασάκι θα ήμουνα; :ο)
που λες.. ναι πράγματι, όλοι στραβάδια είμαστε
και συμφωνώ.. όμως
όταν αγαπάμε είμαστε το δυνατόν λιγότερο στραβάδια!!! ;)
και όταν ερωτευόμαστε το δυνατόν περισσότερο βέβαια :ο)
έτσι δεν είναι;
φαντάζεσαι λοιπόν να μας βρουν και τα δυο ταυτόχρονα;;;
χαχαχαχα το φαντάζεσαι; όχι πες! :)))))))))
Καλημέρα, ωραίος διάλογος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛεβέντης, δεν είναι τουρκική λέξη.
Λεβέντης σημαίνει ναύτης,πλήρωμα από την ανατολή (μέσω της λατινικής)
levante=ανατολή.
Με την αγάπη μου.
(αστέρι η ΜΑΡΙΝΑ)
Φυσικά και είναι αστέρι η Μαρίνα!
ΔιαγραφήΚαι Άγριο περιστέρι είναι! :))))
Σ'ευχαριστώ ανώνυμε φίλε,
Καλή εβδομάδα να έχεις...