Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

εκτρώσεις





Η ποίησή μου είναι ποτάμια
Που τα μπάζωσαν
Ορμητικά νερά
Που έγινα χείμαρροι θολοί
Και σβήστηκαν από το χάρτη
Γάργαρη πηγή
Που σήψη την πότισαν
Αιμάτινη γραφή
Που προδόθηκε
Πριν τη σάρκα της δεθεί
Κύηση νεκρή

12 σχόλια:

  1. Ανώνυμος12/9/12, 1:22 μ.μ.

    Απαισιόδοξο !
    Εύχομαι να αλλάξει η διάθεση σου γρήγορα 1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τώρα εγώ σαν γνήσιος αλλού γι' αλλού που είμαι θα πω αυτό:
    Πάμε νωρίς σινεμαδάκι να δούμε το παπί σου; http://www.youtube.com/watch?v=CSJ3odMkiGY

    και μετά, αν αντέχεις, έχω δυο εισιτήρια, είσαι για συναυλία; :-)
    http://www.youtube.com/watch?v=VrgQV2F-JSg&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι! Πάμε Συναυλία!!!
      και ας βρέχει.. Να βρέχει!!!
      να ξεπλυθούμε και να ξεδώσουμε...
      και μετά ααααν αντέχουμε πάμε και στο παπί μου :)))
      ιδανικό το πρόγραμμα! ;)
      (μην κοιτάς που το φερα τούμπα -είμαι ανάποδη :p)
      ..Ευχαριστώ αλλού γι' αλλού πειρατή μου :ο)

      Διαγραφή
    2. Εγώ ευχαριστώ που θα με συνοδεύσεις...
      Και αντεστραμμένο το πρόγραμμα ωραίο είναι...

      Φύγαμε! :-)

      Διαγραφή
    3. θερινό και μεταμεσονύχτιο λοιπόν..
      ε δεν χάνεται με τίποτα αυτό το σινεμαδάκι! :)

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος13/9/12, 6:05 π.μ.

    σε διαβάζω μήνες τώρα
    η πένα σου ζωγραφίζει μυστικά πολύτιμα
    για όποιον έμαθε να διαβάζει πίσω από τις λέξεις
    κι ανιχνεύει πορτοκαλί ηλιοβασίλεματα
    στις σκαλωσιές της σκέψης μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. λίγο πριν ξημερώσει,
      με τιμάς ειλικρινά
      και με την παρουσία
      και με το σχόλιό σου..

      Σ'ευχαριστώ θερμά.

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος13/9/12, 8:27 π.μ.

    "Μόνον,σε κάποιες ξέχωρα
    μυστηριακές στιγμές, σαν
    η εμπνευση ανεπάντεχα σιμώνει,
    να ανοίγει ένα παράθυρο γλαυκό...
    και της καρδιάς μας το άγχος να αλαφρώνει."

    Ήταν μια δύσκολη μέρα η χτεσινή για μένα... άνοιξα την θύρα και
    έσφιξε η καρδιά μου γάντζος.
    Σήμερα να είναι όλα όμορφα.Το προμήνυαν το αργυρό δρεπάνι κι ο Αυγερινός
    που κουβέντιαζαν παρέα στον ουρανό τα ξημερώματα.

    καλημέρα flash

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμε φίλε μου,
      Ευχαριστώ Καρδιάς!

      Καλή σου μέρα :)

      Διαγραφή
  5. Μελαγχολικό...απαισιόδοξο και μαγικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. valina,
      αν και καθυστερημένα
      (προβλήματα με το μπλογκ
      και με τον υπολογιστή στη συνέχεια)
      σε καλωσορίζω στην πορτούλα! :)

      Διαγραφή