Αυτο ειναι στο βαθος η ποιηση,
η τεχνη να οδηγεισαι και να φτανεις προς αυτο που σε υπερβαινει.
να γινεσαι ανεμος για τον χαρταετο και χαρταετος
για τον ανεμο, ακομα κι οταν ουρανος δεν υπαρχει.
Δεν παιζω με τα λογια.
Μιλω για την κινηση που ανακαλυπτει κανεις να σημειωνεται μεσα στη 'στιγμη'
οταν καταφερνει να την ανοιξει και να της δωσει διαρκεια. Οδ.Ελυτης
στο τώρα μας starges... και όσο πιο θετικά το εκθέσουμε στον ήλιο και τον καθαρό αέρα τόσο θα ξορκίζουμε την υγρασία... μα πρέπει να έχουμε το νου μας στους περαστικούς διαβάτες στα τυχαία βλέμματα...
Διαβάζοντας το στην αρχή, φοβήθηκα πως θα έγραφες το κλασικό (σαν τα κοριτσάκια του fb, που αναρτούν χιλιοειπωμένα ρητά, και καμαρώνουν τι έγραψαν!)...και δε σ' είχα για τέτοια.
Όσο για την αγνότητα, μπορούμε... αλλά πονάει, και κάθε φορά που θα συμβαίνει αυτό, εμείς θα νιώθουμε σαν "διακορευμένες κορασίδες".
Το 'σωσες...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα μπορούσαμε να σώσουμε την αγνότητα jo...
Διαγραφή.. κυκλοφορεί σε συνέχειες
ΑπάντησηΔιαγραφήκρεμασμένο στο περίπτερο της μνήμης σου…
καλημέρα μας
στο τώρα μας starges...
Διαγραφήκαι όσο πιο θετικά το εκθέσουμε
στον ήλιο και τον καθαρό αέρα
τόσο θα ξορκίζουμε την υγρασία...
μα πρέπει να έχουμε το νου μας
στους περαστικούς διαβάτες
στα τυχαία βλέμματα...
Καλή σου μέρα!
Διαβάζοντας το στην αρχή, φοβήθηκα πως θα έγραφες το κλασικό (σαν τα κοριτσάκια του fb, που αναρτούν χιλιοειπωμένα ρητά, και καμαρώνουν τι έγραψαν!)...και δε σ' είχα για τέτοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την αγνότητα, μπορούμε... αλλά πονάει, και κάθε φορά που θα συμβαίνει αυτό, εμείς θα νιώθουμε σαν "διακορευμένες κορασίδες".
φτάνει που μπορούμε! ;)
ΔιαγραφήΚαλημέρα!