Σαν θέλουν να φύγουν
Άφησέ τους –είναι απλό.
Και μην κρατάς, μη φυλάς
Τ’ απομεινάρια της φυγής τους
Την ανάμνηση της παρουσίας μόνο
-αν κάτι τέτοιο σου άφησαν πίσω-
Γιατί την είσοδο σφαλίζεις της ψυχής σου
Η φυγή είναι από θεόρατους βράχους
Ασήκωτους από το εγώ σου
Μα η παρουσία είναι τακτοποιημένη
Στο συρτάρι που γράφει συγχώρεση απ έξω
ή εκείνο τ'άλλο που έχεις βαφτίσει λησμονιά..
Ψάξε, ψάξε καλά να την βρεις
Σίγησε ν΄ ακούσεις το θρόισμα των αναμνήσεων
Σώπα… Ψάξε κι άλλο…
Τα συρτάρια της λησμονιάς και της συγχώρεσης
ΑπάντησηΔιαγραφήπου λες, εγώ τα κλείδωσα στη λήθη, πέταξα τα κλειδιά, κι ύστερα χαμογέλασα στη χαμηλοτάβανη εκκρεμότητα της ευπρέπειας μου.. Αύριο πρωί θα πάω τράπεζα να κάνω ανάληψη την αθωότητα της σιωπής απ' τα φεγγάρια μου!.. μπα.. μη δίνεις σημασία. Δεν κλείνω το λογαριασμό ακόμα!!
λήθη... ίσως τώρα να είναι ευκολότερη η αναζήτηση της α-λήθειας... εκείνης που οδηγεί σε μιαν ευπρέπεια στατική...
Διαγραφήποτέ να μην τον κλείσεις... να αφήσεις να αυγαταίνει
η συνειδητότητα...
πάντα ξεχωριστή η ματιά σου, σε ευχαριστώ πολύ!
Καλό απόγευμα μιας απτής, ολόδικής σου Κυριακής.
Πόσο δίκιο έχεις flashάκι μου. Ετσι πρέπει να γίνεται. Και όσο πιό γρήγορα, τόσο καλύτερα. Το πιό δύσκολο όμως πιστεύω είναι η στιγμή της απόφασης. Η στιγμή που σπρώχνεις τη πόρτα πίσω σου και βάζεις το μάνταλο να την σφραγίσεις. Γιατί ξέρεις, υπάρχουν κι άνθρωποι, που θέλουν να φύγουν ..μένοντας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μας ξημέρωμα.
Κι εσύ έχει δίκαιο Γιώργο μου.. βουνό!!!
ΔιαγραφήΦιλιά... Καλό σου απόγευμα! :)
Τίποτα δεν πάει χαμένο στη ζωή μας. Και είναι πολλές φορές άρρηκτα συνδεδεμένες οι πιο άσχημες αναμνήσεις μας με τις πιο τρυφερές. Αν δεν υπήρχε η κοπριά δεν θα φύτρωναν τόσο όμορφα τριαντάφυλλα. Στο τέλος ανακαλύπτουμε πως δεν υπάρχει κανείς για να κατηγορήσουμε αφού όλοι έχουν ίσο μερίδιο ευθύνης τόσο στις ευτυχίες όσο και στις δυστυχίες μας. Οπότε συγχωρούμε, αγαπάμε και... ξεχνάμε. Ή θυμόμαστε αν αξίζει τον κόπο. Πάντως, εκείνα που μένουν θα μας θυμίζουν όσα περάσαμε, όσα ζήσαμε, όσα αγαπήσαμε, όσα μισήσαμε. Όλα είναι κομμάτια του εαυτού μας. Είναι εμείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ πειρατούλη μου :ο)
Διαγραφήναι έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι...
και η ανάρτηση έτσι μου βγήκε, στο φτερό
να ανεβάσω κάτι ήθελα
Φιλιά πολλά!!!
ενδιαφέρουσα, ομολογώ, η παραινετική ποιητική αφήγηση που κυλάει όμορφα και ροϊκά και εκδιπλώνεται με τρόπο που σημαίνει μάλλον περισσότερο καθώς δεν προσπαθεί να 'πείσει'... σε ανάλογα ποιητικά πονήματα -που εμπεριέχουν το πολύτιμο πραγματωμένο βίωμα και δεν αποτελούν νοητικές ακροβασίες και ερευνήσεις - στέκομαι με πολύ σεβασμό... την καλησπέρα μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιμερτή μου, όλα αυτά
ΑπάντησηΔιαγραφήγια λίγα λόγια που γράφτηκαν σε όσο χρόνο έκανες κι εσύ να τα διαβάσεις,
είναι πάρα πολλά νομίζω...
ποιητική αφήγηση... αυτό από μόνο του και με κάνει να κοκκινίζω..
σκέφτομαι οτι έτσι θα έγραφα ό,τι και να έγραφα όμως
σαν να έχω καταργήσει τις προτάσεις με το μπλογκινγκ και πλέον
γράφω κατακόρυφα :p
μου έδωσε όμως μεγάλη χαρά, πολύ μεγάλη χαρά το σχόλιό σου
που σήμανε και την παρουσία σου...
σε ευχαριστώ ειλικρινά και
σου χαμογελάω από τα βάθη της καρδιάς...
Καλή σου νύχτα! :)
Αν μου επιτρέπεις να εκταθώ flash... η απάντησή σου δεικνύει άνθρωπο με εσωτερική συγκρότηση, βιωματικές συντεταγμένες και προσωπικές ορίζουσες... που δεν αναρπάζεται από μια ενθουσιαστική κρίση αλλά και δεν θλίβεται από μια αρνητική... τούτο αποτελεί κατάκτηση όπως κατάκτηση αποτελεί και αυτή η αφήγηση με την ροϊκότητα και την αμεσότητα που καταλάμπει στο ποίημά σου... είναι ζήτημα καθαρότητας η ποίηση, είχε αποφανθεί ο μεγάλος Σεφέρης και αυτό εγώ το ερμηνεύω ως το ηράκλειο έργο του ποιητή να βρει την δική του, την ολόδική του γλώσσα... πέρα από σχήματα όμορφα και φιλολογικές επιδείξεις, λεξιλογικές αναζητήσεις και φανφαρονισμούς... δεν γνωρίζει ο δόκιμος ποιητής ότι εντάσσοντας στο πόνημά του μια εντυπωσιακή λέξη με ασήκωτο βάρος υπονομεύει όλη του την αφήγηση... ο αναγνώστης ρουφιέται από μια λέξη και ξεχνά όλο το οικοδόμημα... αλλά προχώρησα πολύ... με εφέλκυσε για δεύτερη φορά -ομολογώ σπάνια για τον τεμπέλη εαυτό μου - η σεμνότητά σου, η εντιμότητά σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα'σαι πολύ καλά φίλη μου...
Νιμερτή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι πάρα πολύ μεγάλη τιμή γιά μένα τα λόγια σου
Σε ευχαριστώ απ'την ψυχή μου
που τόσο γενναιόδωρα την κανάκεψες! :)
Πολλά φιλιά!