Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Dance Me to the End of Love





Λες καληνύχτα; Όχι δα! Τι φοβερη η ώρα

που δυο καρδιές που ενώθηκαν θα χωριστούν

με κόπο

Έλα, ας μείνουμε μαζί, λίγο ακόμα τώρα

κι έτσι η καληνύχτα σου ίσως να πιάσει τόπο



Πώς να 'ναι η νύχτα μου καλή, ατέλειωτη

θε νά 'ναι

Μόνο οι ευχές σου οι γλυκές με παίρνουν,

με μεθάνε

Και μόνο με τη σκέψη σου, σκέψεις μ' ακολουθάνε

κι έτσι η νύχτα η σκοτεινή, ίσως καλή θε νά 'ναι.



Για τις καρδιές που είναι η μια πάντα κοντά

στην άλλη

Απ' το χρυσό το λιόγερμα, ως να χαθεί η νύχτα,

η νύχτα τους ειν' πιο καλή. Αγάπη μου μεγάλη,

αναγκη αυτές δεν έχουνε να πούνε καληνύχτα.





Good Night by Percy Bysshe Shelley

photo: Dance Me To The End Of Love, by mmenathalie



6 σχόλια:

  1. Τούτη η νύχτα του χωρισμού έχει μια γλύκα τόση που καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει !!!!


    Υπέροχο και αισθησιακό :))
    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Σταλαγματιά

    από το Ρωμαίος και Ιουλιέτα

    Parting is such sweet sorrow,
    that I shall say good night
    till it be morrow...

    ευχαριστώ Αναστασία,
    καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η επαφή 2 ανθρώπων είναι αναντικατάστατη! Τι όμορφο, τι τέλειο να μπορείς να λες την καληνύχτα και ο άνθρωπος σου να είναι εκεί, πλάι σου έτσι δεν είναι; Να ξυπνάς το βράδυ και να βλέπεις το πρόσωπό του/της να ακούς την αναπνοή του/της, να του/της χαϊδεύεις τα μαλλιά... και στην διάρκεια της ημέρας να νοσταλγείς ξανά την νύχτα, η σκέψη σου να είναι μαζί του/της...
    Τέλειο...
    Τι ευτυχία :-)
    Καλημέρα...
    Υ.Γ. θα επανέλθω για σχόλιο στη νέα σου ανάρτηση flash...
    Υ.Γ2 έχει μειωθεί αρκετά ο θόρυβος που άκουγα από το θρυμματισμό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Νικόλας Κ.

    "Τι ευτυχία :-)" :-)

    Τι ωραία που τα λες αυτά τα απλά βρε Νικόλα.. όχι οτι τα λες ωραία :ppp αλλά που τα λες - σκέτα- και είναι ωραία! -να τα λες, να τα λέμε, να λέγονται..
    Και να γίνονται.. να γίνονταν.. πιο ωράια..!

    Ναι, αυτό είναι η ευτυχία.

    Υ.Γ. Μην αγχώνεσαι με τον σχολιασμό.. σε καμία περίπτωση, έγινε; :)
    Υ.Γ.2: Αυτά είναι πολύ καλά νέα! :))

    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ξέρεις τι σκεφτόμουν flash; Ότι έχουν και κάτι όμορφο αυτές οι στιγμές... οι στιγμές του αποχωρισμού και για να το γενικεύσουμε και λίγο όλες αυτές οι στιγμές που κλείνουν μέσα τους ένα 'τέλος' μικρό ή μεγάλο .... Μας δίνουν τη δυνατότητα να ζήσουμε το 'πριν'.... πριν το τέλος βλέπουμε αυτό που τελειώνει με τελείως διαφορετική ματιά... Ξέρεις, σαν τα χρώματα που παίρνει ο ουρανός λίγο πριν τη δύση του ήλιου... Σαν να την αγαπάμε περισσότερο τη μέρα που τελείωνει εκείνη τη στιγμή... Και σαν να της συγχωρούμε όλα τα τυχόν άσχημα ή λιγότερο λαμπερά σημεία της...

    Κάπως έτσι... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι, κάπως έτσι το βλέπω κι εγώ.
    Ένας από τους πιο αγαπημένους μου στίχους ever είναι ο:
    ‘πριν το τέλος πώς μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη’
    μερικές φορές δεν μοιάζει μονάχα, αλλά είναι, τότε βλέπεις το πριν, όπως λες κι εσύ, σε όλες του τις διαστάσεις και μπορείς να κρίνεις..
    Όταν είσαι στο πριν το τέλος, το τέλος δεν έχει φτάσει ακόμα, είναι εκείνη η στιγμή που θα ορίσει αν ήρθε η ώρα του, αν το θες ή αν δεν το θες, καθόλου δεν το θες :).. μερικές φορές αγαπάς από την αρχή τέτοιες στιγμές.. πιο δυνατά αγαπάς..δεν ξέρω για πόσο, δεν έχω δει το τέλος ακόμα, μακαρι να μην το δω ποτέ, αυτό εύχομαι.. και γι αυτό δεν ξέρω.. ξέρω όμως καλά ότι συμβαίνει και έτσι μερικές φορές...

    Φιλιά ελπηνωράκι μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή