την ψυχή σου φορώ
κατάσαρκα
στην ψυχή μου
Χθες βράδυ έκλεψα απ' τη φωνή σου
-μια στάλα βίωμα
Σήμερα λέω να κεντήσω ένα μαξιλάρι
έχω ήχους και στιγμές
θέλω να έχει το χρώμα των ματιών σου,
θα προσπαθήσω.
Απόγευμα.
Τελικά τα κατάφερα.
Πόσο σε θέλω!
δεν ξέρω αν γύρισα από ταξίδι ή αν ξύπνησα απ' όνειρο
πλάι μου
η μυρωδιά σου
-Όλο το πρωί ζωγραφίζω το σώμα σου-
Βρήκα και μια πέτρα στον κήπο
σα να ‘πεσε απ’ τ' αστέρια μοιάζει..
Κάθε νύχτα η ανάγκη μου μ’ αφήνει ξέπνοη
Σ’ ευχαριστώ για κάθε πρώτο της μέρας φιλί
Κάθε πρωί είναι.. καινούριο,
πρώτο το κάθε φιλί..
Κάθε τέλος.. αρχή!
κι είναι Τώρα μόλις, που όλα γεννήθηκαν..
Από μέρες σκαλίζω εκείνη την πέτρα
-αδιαίρετη παίρνει μορφή..
θα της πηγαίνουν τα δυο χέρια μας..
σαν θα σου τη χαρίζω..
Αγάπη μου,
άγιο μου γλυκό
κρασί.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου