Κυριακή ήταν, μια Κυριακή...
καθόταν απέναντι από το ανοιχτό παράθυρο
με το βλέμμα καρφωμένο αόριστα σε ό,τι περιέκλειε η κορνίζα του
Η φωνή πετάχτηκε και ήρθε απότομα να σταθεί μπροστά της
το σώμα ακόμα δίπλα της..
-Κανεις δεν θα σε αγαπήσει ποτέ με τους δικούς σου όρους.
οι άνθρωποι γουστάρουν να αγαπάν για να ξεφορτώνουν,
για να αφήνουν πίσω καθώς πηγαίνουν την διαδρομή τους..
σπρώχνουν τον χρόνο, σπρώχνουν τον δρόμο
μόνοι ή μαζί σου…
καμία ουσιαστική έγνοια για το αν μετακινούνται,
αν μετατοπίζονται.. αρέσκονται απλά να ταξιδεύουν...
-Είναι ωραίο να ταξιδεύεις τον εαυτό σου
κανείς δεν θέλει να χάσει τον εαυτό του, ψέλλισε
δειλά και αποφασιστικά, μισογέρικα μισοπαιδικά,
κατά την προσφιλή της συνήθεια…
-Είναι ο καλύτερός μας φίλος ξέρεις,
είπε η φωνή και επέτρεψε στον εαυτό της να αφεθεί
στην πλάτη του καναπέ και στην εικόνα απέναντί της…
εθιστική γλυκόπικρη συνήθεια!
....................
δεν βολευόταν.
Κανένας δεν θα πάρει το αεροπλάνο να έρθει σε σένα!
πετάχτηκε πάνω η φωνή να μην σταθεί ενόχληση το στριφογύρισμα…
πλησίασε το παράθυρο, να δει τον ουρανό από κοντύτερα, να βεβαιωθεί.
μετά έστρεψε για να αντικρίσει το βλέμμα στο οποίο μιλούσε τόση ώρα
Ρε συ ξύπνα.......
...ο εκκωφαντικός ήχος του αεροπλάνου τη στιγμή που προσγειωνόταν
στο πρόσωπο απέναντί της, ανάγκασε τη φωνή να χαμηλώσει.......
(πάντα πίστευα ότι το αεροπλάνο κλέβει από την ομορφιά του ταξιδιού
πάλι όμως, πόσα και πόσα θα ήταν απίθανο να τα αντικρίσουμε,
αν δεν υπήρχε..)
Moυ αρέσουν αυτές οι στιγμές ονειροπόλησης... οι συζητήσεις με το "τίποτα", είναι οι πιο ειλικρινείς συζητήσεις τελικά και οι πιο σκληρές, γιατί ...
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι... γιατί ο μόνος που θα πληγωθεί απο τις αλήθειες θα είναι ο εαυτός μας και μόνο...
Καλό απόγευμα να έχεις :))
Πιστεύεις Levina πως αρκεί ο εαυτός μας μονάχα, για τις αλήθειες που πληγώνουνε.. ή να πούμε που πονάνε καλύτερα;
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ δεν είμαι και πολύ σίγουρη,
πως αρκεί..
έχω συνειδητοποιήσει πως μου αρέσει να μπαίνω σε 'αεροπλάνο' και πως το κάνω συχνά τελικά..
τελευταία, εκτός από τις αναχωρήσεις όμως, έχω αποφασίσει να φροντίζω και τις 'αφίξεις'
όλοι έχουν την ανάγκη να ταξιδέψουν και με αεροπλάνο και εμείς.. πρέπει να τους αφήνουμε καμιά φορά ανοιχτό τον κόσμο μας,
για να έχει ομορφιά, προορισμό τελικά και σκοπό και αυτό τους το ταξίδι...
νομίζω πως έχει να κάνει με την εγγύτητα τελικά όλο αυτό
που κι εγώ 'απ'έξω'
το διάβασα..
με το κατά πόσο μπορούμε να βγούμε από τον εαυτό μας και να μπούμε στη θεση του άλλου..
έστω και για λίγο να είναι,
το έχουμε κερδίσει! :)
το Αεροπλάνο του Χατζή αφιερωμένο σε σένα..λόγω αργής σύνδεσης δεν μπορώ να σου το φέρω εδώ, αλλά εσύ θα ψάξεις και θα το βρεις...
:) σε φιλώ..
καλό απόγευμα!
"Κανεις δεν θα σε αγαπήσει ποτέ με τους δικούς σου όρους."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν όλοι βάζαμε μπροστά τους δικούς μας όρους δεν θα υπήρχαν σχέσεις!
Η αγάπη,πιστεύω, δεν δέχεται ούτε θέτει όρους.
Και επίσης η ζωή είναι απίστευτα απρόβλεπτη,τόσο που, όσους όρους και όσες προϋποθέσεις και να θέτει κανείς,θα έρθει ίσως κάποια στιγμή που
όλο αυτό το γρανιτένιο οικοδόμημα που όλη του τη ζωή έφτιαχνε, με μια πνοή ανέμου,με μια ματιά θα γκρεμιστεί!
Για παράδειγμα κοίτα τι λες:
"Κανένας δεν θα πάρει το αεροπλάνο να έρθει σε σένα!"
Και στην ακριβώς από κάτω παράγραφο:
"..ο εκκωφαντικός ήχος του αεροπλάνου τη στιγμή που προσγειωνόταν."
Συμπέρασμα:Κανείς δεν ξέρει τι θα έρθει.
Πολλά είπα για Κυριακή νομίζω ,οπότε αποχωρώ!χαχαχαχα
Την αγάπη μας και καλή εβδομάδα
ακριβώς Καπετάνιε μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήαν το 'με τους δικούς σου όρους'
που λέω σημαίνει το "δίχως όρους"
αμφίδρομα;;;
πιστεύεις πως ξέρουμε πώς να αγαπάμε, το μάθαμε, μας το έμαθαν;
σε ποιο σχολείο;
πού είναι εκείνη η Δύναμη που θα σου επιτρέψει να γίνεις Ένα μαζί με άλλο ένα;!;!
αυτή η δύναμη υπάρχει και είναι σπουδαιότερη από την σπουδαία δύναμη - την θετική εκείνη του Εγώ μας..
και ας την καταλύει
στην πραγματικότητα την δυναμώνει!
κάποια στιγμή ειχα ανεβάσει δυο στίχους της Δημουλά που λένε..
στην ψυχή σου δεν φτάνει κανείς ούτε δια ξηράς ούτε δια θαλάσσης...
σκέφτηκα λοιπόν,
αν δοκιμάζαμε τον αέρα; :)
όσο για τις δυο επόμενες γραμμές που αναφέρεις..
ο στόχος ήταν πράγματι να ακυρώσει η μία την άλλη
ή και όχι
ανάλογα πώς θα το δει ο καθένας
και πίστεψέ με δεν το βλέπουν όλοι όπως λες....
και για ό,τι λες..
πολύ Σ'ευχαριστώ!
:)
τα φιλιά μου,
καλή εβδομάδα αγαπησιάρικη!
Εγώ πάλι ξεχώρισα :
ΑπάντησηΔιαγραφή<<
-Κανεις δεν θα σε αγαπήσει ποτέ με τους δικούς σου όρους.
οι άνθρωποι γουστάρουν να αγαπάν για να ξεφορτώνουν,
>>
Πικρό αλλά συχνά (ίσως ΠΟΛΥ συχνά ;) αληθινό !
ΠΟΛΥ μου άρεσε το κέιμενο σου !
Ωραία και η επιλογή της εικόνας από πάνω. Τρυφερο-αλήτικη (με την καλή ένοια το τελευταίο συνθετικό)
. Θα μπορούσα να γράψω για αυτούς τους δυό ! Πολύ τους πήγα !!
Γιώργο δεν κάνεις κάτι με τη γομολάστιχα να σβήσουμε το πολύ και να κρατήσουμε το συχνά, τουλάχιστον σκέτο;
ΑπάντησηΔιαγραφήτί να πω; ψάχνω λύσεις :p
Μου άρεσε το τρυφερο-αλήτικη..
δηλαδή αλήτικη με την τρυφερή ένοια ε; δεν χρειαζόταν επεξήγηση ;)
Σ'ευχαριστώ πολύ,
καλό ξημέρωμα να έχεις!
Καλή η ιδέα σου Φλασάκι !
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάντως τη γομολάστιχα την πήρα !! :)) :))
Και άνοιξε η πόρτα και ξεχύθηκαν οι λέξεις και .. μαγεύουν ακόμα και στις "μετακινήσεις"
ΑπάντησηΔιαγραφήτην αγάπη μου φιλενάδα
Ναι Χλόη μου, το πιο σημαντικό αυτό, για τέτοιου είδους αεροπλάνα, να μην μένουν φαντάσματα, να επιβιβάζουν και να αποβιβάζουν λέξεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα μάτια μου!
"Ξύπνησα και στ όνειρο
ΑπάντησηΔιαγραφήπλανιουνται οι λογισμοί.."
είναι αγάπη η κάλυψη αναγκών,ελλείψεων, φόβων,ανίας?
Μήπως όταν μάς βαραίνουν οι μέρες, τα άγχη, την αναζητούμε ως σανίδα σωτηρίας?
Θα μας γλιτώσει κανείς από τον εαυτό μας?
Άραγε η αληθινή, η μυστική, η άφθαρτη, η αφίλητη είναι η ΜΙΑ και η στερνή?
Η ψυχή κάτι άλλο γυρεύει κι αν το βρει αγαπά "άχρι θανάτου" ίσως και πιο πέρα.
ΑΛΛΑ σαν να ψάχνεις το τετράφυλλο τριφύλλι,υπάρχει φόβος στο ξεγύμνωμα της ψυχής σου, "τα άγια τοις κυσί"? δύσκολο.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ( αν σε ενοχλεί η ανωνυμία γράψε μου να μην αφήσω ξανά σχόλιο)
Σε ακούω και σε διαβάξω, πολλά μου αρέσουν.Δύσκολος κι ο διάλογος με τον εαυτό μας.
Ανώνυμε με τιμά ειλικρινά που μοιράστηκες μαζί μου τις σκέψεις σου, σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τον εαυτό μας γιατί να μας γλιτώσουν; ποιον άλλον έχουμε; :)
με την έννοια πάντως που το εννοείς, ναι θα μας 'γλιτώσει' εκείνος που θα μας αποδεχτεί..
εκείνος που θα πάρει την αγάπη που θα του δώσουμε και θα την επιστρέψει.. αυτος είναι ο κύκλος της μεγάλης αποδοχης ;)
αλλά για να γίνει αυτό πρέπει πρωτα εμείς να μπούμε στον κύκλο και να.. χορέψουμε :)
με το βήμα και την ψυχή μας τον σχηματίζουμε..
και η ψυχή ειναι σωστός διαβήτης όταν έχει να κάνει με τετράφυλλα τριφύλλια ειδικά!!!
ορίστε! ο κύκλος τετραγωνίζεται τελικά :)))
το μεγαλύτερο λάθος μας; που το κάνουμε ΟΛΟΙ;
φτιάχνουμε στην ψυχή μας άλλοθι...
και στο θησαυροφυλάκιο του νου μας έχουμε φυλαγμένα ακόμα περισσότερα άλλοθι για να δίνουμε άλλοθι στα πρώτα μας άλλοθι....
για να κρυφτούμε
να μην αποκαλυφθούμε
και να μην αποδεχτούμε
πρώτα ενεργητικά και μετά παθητικά
γιατί από την αλήθεια πιο πολύ είναι η γύμνια που πονά.
σωσμένοι ή προστατευμενοι;
μέσ' την παραζάλη μοιάζουνε συνώνυμα αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
Σωτηρία είναι η ελευθερία
και ελευθερία τουλάχιστον για τον άνθρωπο δεν μπορεί να είναι η μοναξιά...
κι όμως τα κατασκευασμένα μας άλλοθι μπορούν να την ανάγουν και σε αξία ακόμα!
αρκεί μια τόση δα σκέψη.. δεν αργούν να πάρουν αέρα αυτά..
Αγάπα ό,τι σε κάνει να νιώθεις πιο όμορφα, πιο ο εαυτός σου, πιο αληθινά.. γι αυτό και μόνο αξίζει να αγαπάς.
κι αν φας τα μούτρα σου;
Ναι, αλλά και αν δεν τα φας;;;
θέλω να πω με αυτό πως 'τα άγια τοις κύσι' παραμένουν άγια!
έχεις ακούσει να παθαίνουν τίποτα τα αγια; τα τραύματα από λάθος χέρια είναι επιφανειακά γιατί είναι τραύματα του Εγώ μας!
αλλά και να μην είναι,
η ψυχή έχει τη δύναμη να αυτοθεραπεύεται αρκεί να είναι σε ερήγορση..
όταν όμως δεν είναι, αυτονοσεί και καταστρέφεται απο μόνη της, χωρίς έξωθεν βοήθεια..
Η ψυχή λοιπόν
επειδή ακριβώς άχρι θανάτου αγαπά.. ποιος έχει το δικαίωμα να την εξαναγκάσει σε θάνατο λειψό;
ε και όμως, αυτή είναι η αμαρτία που διαπράττουμε από καταβολής ανθρωπίνου γένους...
βάλε με το νου σου τί πρωπατορικά κόμπλεξ κουβαλάει ο καθένας από μας :)
Ευχαριστώ για την παρέα σου και πάλι, όμορφο ξημέρωμα να χεις
αν και βροχερό, δεν πειράζει! :)